บทส่งท้าย
"ทันเวลาพอดี"
ปู่พีทจุงพูดขึ้นเรียบๆ
"โลกเราพ้นหายนะแล้ว"
"ครอกกกกกกก"
เสียงที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นของใครก็ดังขึ้นกลางวง
"ไอ้พุทรา!! แหม ข้าอุตส่าห์ย้ำแล้วย้ำอีกว่าไม่ให้หลับ"
ปู่พรีทเคาะไม้เท้ากะกระโหลกพุทราพุทโถเข้าให้
"ครากกกกกกก"
เสียงประท้วงดังมาจากหมูเตยเป็นลำดับต่อไป เจ้าตัวหัวเราะแหะๆ บ่นอุบอิบเบาๆ
"ก็หมูใช้พลังงานไปเยอะนี่นา"
ปู่พีทซุงหัวเราะออกมา
"พวกท่านแต่ละคน เอ๊ย แต่ละตัวเนี่ยน้า"
แล้วก็ส่ายหน้าเบาๆ แบบมีความสุข ลุกขึ้นโบกไม้เท้า ทันใดนั้น ภาพสามมิติและหม้อสองใบบนโต๊ะก็หายไป
กลายเป็นถาดทองคำบรรจุอาหารคา
12
0
0
หน้าส่วนตัว
