... และแล้วเราก็มาถึงเมืองเล็กๆ เมืองหนึ่งที่อากาศค่อนข้างเย็นสบาย โชคดีจังที่เรามาถึงที่นี่ โดยยังไม่มืด แต่เมื่อก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือ ก็รู้สึกแปลกใจมาก ฮ้าา! นี่เกือบสองทุ่มแล้วเหรอเนี่ย .. พระอาทิตย์ยังส่องหน้าอยู่เลย ราวกับว่าแค่สี่หรือห้าโมงเย็นเอง "หน้าร้อนที่นี่ ตะวันจะตกดินประมาณ ยี่สิบ หรือ ยี่สิบเอ็ดนาฬิกา" (แหะ.. เพิ่งนึกได้)
เมื่อฉันมาถึงที่ห้องพักเล็กๆ ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง มีผู้คนมากมาย เดินขวักไขว่ดีจัง (หึ..ฉันนึกในใจ..แหม๋.. เหมือนบ้านเราเลยแฮะ คนเยอะดี! ) แม้ว่าผู้คนเหล่านั้นจะไม่สนใจซึ่งกันและกัน ต่างคนก็ต่างเข็นกระเป๋าของตัวเองขึ้นไปบนห้องพัก ที่ถูกจ
หน้าส่วนตัว
2059
4
0
