เรื่องสั้น นิยาย

ยืนเหยียบอารมณ์

การแกว่งไกวของใยแมลงมุมตรงมุมห้องนั้น ทำมุมกับสายตาในมุมทแยงมุม จนอดรำคาญไม่ได้ในสายตาที่มีมุมมองกว้างไกลอย่างนี้ ดูช่างเกะกะรกเรื้อจริง   เลยตรงลุกจากมุมนั้นมายังอีกมุมหนึ่ง
	มองผ่านช่องบานเกร็ดที่แง้มไว้ไม่เต็มองศาการเปิดในมุมกว้างที่สุดภาพที่เห็นต่างจากเดิมที่เคยปรากฎ นับเป็นมุมมองใหม่ที่เห็นภาพทิวทัศน์ข้างหน้าเว้นวรรคเป็นขั้นๆสีขาวขุ่นของกระจกบานเกร็ด เหลือพื้นที่ให้คิดจินตนาการถึงภาพที่ถูกบดบัง   
	เบื่อกาแฟมาก ไม่ใช่เครื่องดื่มประจำชาติสักหน่อย เอะอะขึ้นมาทำตัวเหมือนคนชาติไหนกันหนอที่ต้องมาตั้งกาตั้งน้ำ ชงกาแฟ ลืมน้ำซาวข้าวกันไปแล้วหรือ
	เอามือลงไปคลึงหัวเข่าเพื่อถามหาความสบายดีของอวั				
 828    1    0