เรื่องสั้น นิยาย

เพรงเงา ( ตอนที่ 1 )

เพรงเงา
( ตอนที่1 ) 

         “ ปวดหัวจังเลย…  หัวจะระเบิดอยู่แล้ว….. โอ๊ย…โอ๊ย…. ” นั้นเป็นเสียงสุดท้ายก่อน ที่ วิไลย์วัลย์จะสลบไป เมื่อตื่นขึ้นมาอีกทีก็อยู่ที่โรงพยาบาล เสียแล้ว แสงไฟนีออนส่องหน้าเธอจนต้องค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ รอบกายเธอมีผู้คนรุมรอมเธอ 3-4 คน “ พวกคุณคือใครค่ะ ” นั้นเป็นคำแรกที่ วิไลวัลย์ผู้ขึ้น “ ลูกจำแม่ไม่ได้หรอจ๊ะ ”  สิรินทราซึ่งเป็นมารดาของ วิไลย์วัลย์ พูดขึ้น “ แม่หรอค่ะ แม่หนูตายไปแล้วไม่ใช้หรอค่ะ ”  คำพูดคำนี้เพียงคำเดียวทำให้ผู้ที่รับฟัง ถึงกับน้ำตาคลอเบ้า “ หมอๆ อยู่ไหน ลูกดิฉัน ” สิรินทราเริ่มใจเสีย “ คุณใจเย็นๆก่อนนะ  ลูกเราอาจจะจำอะไรบางอยางเลอะเลื่อนไป ” ประสิ				
 1038    2    0