เรื่องสั้น นิยาย

...แ ม้ ไ ม่ มี เ ร า...

แทนคุณแทนไท

พระอังคารที่ ๒๘ กุมภาแห่งความรัก ๒๕๔๙

ฝากสายลม ที่แผ่วพัดเย็น
ในค่ำคืนที่แสนเหน็บหนาว
ส่งความคะนึงนึก ถึงเธอ... เธวีที่คิดถึง
...
ในความเป็นไปในแต่ละวัน กว่าจะรู้สึกตัวอีกที ก็ค่ำซะแล้ว
ไม่รู้เหมือนกัน ว่านานแค่ไหนแล้ว
ที่ใช้ชีวิตดื่มด่ำอยู่กับราตรีกาล
 ..........................
โ ด ด เ ดี่ ย ว อ้ า ง ว้ า ง แ ล ะ ลำ พัง
...........................
บางคืน...ไม่ใช่ซิ...
หลายคืนแล้ว... ที่ผมแอบมานั่งเงียบๆตรงนี้
...
ไม่มีอะไรติดมือมา... มีเพียง รู้สึกบางความรู้สึก
ที่แม้หนึ่งน้อย
แต่ยากนักที่จะสลัดตัดอารมณ์นั้นไปได้...
...
หลายปีก่อน...
ไม่ว่าท้องฟ้าจะเป็นสีใด
จะสุกสวยด้วย				
 1929    15    0