กระต่ายใต้เงาจันทร์
ในวัยเด็กวันฝนตกของฉันสวยงาม สดใสร่าเริง ช่างเป็นธรรมชาติมอบให้เหมือนความฝัน แต่ตอนนี้ฉันเริ่มมองเห็นเด็กหลายคนในวันฝนตกคือวันที่ชีวิตเขาอาจหม่นมัว
ในยามเย็นวันหนึ่งฝนตกโหมกระหน่ำผู้คนอัดเบียดเสียดกันหนาแน่นใต้ป้ายหลังคารอรถเมล์ ฉันเบียดตัวอยู่ในนั้นเป็นเวลานานสองนาน รถมากมายหลายสีสันวิ่งกันมากมายบนท้องถนน มีเด็กผู้ชายแทรกตัวเข้ามาภายใต้ป้ายรถเมล์ที่ฉันยืนอยู่ เขาตัวเล็กผ่ายผอมมอมแมม เสื้อผ้าเก่าๆที่สวมใส่เปียกโชก มีถุงพลาสติกครอบหัวเอาไว้ เด็กชายคนนั้นนั่งลงโคนเสา เริ่มมีน้ำตาไหลรินแข่งกับสายฝนพร้อมเสียงสะอื้นเบาร้องคลอเคล
หน้าส่วนตัว
2266
2
0
