สะพั่งสะท้านไมภพ
...พบหญิงสาวคนหนึ่ง เราช่วยเธอ แต่แล้วเราเองต้องพลอยเจ็บไปด้วย แต่ทว่าบนท้องฟ้าย่อมต้องมีทั้งดาวและเดือน...
มันเป็นกลอนภาษาจีนที่เขียนไว้เมื่อนานมาแล้ว และมันเคยแปะเอาไว้บนฝาผนังในบ้านที่ใกลโพ้น
ผมนั่งมองออกไปยังแม่น้ำโขง มองตรงไปยังฝั่งของประเทศลาว ท้องฟ้ายามเย็นได้เห็นเมฆลอยตัวมาอย่างมืดครึ้ม แต่แสงของอาทิตย์อัสดงยังคงสาดส่องสะท้อนแสงแดงส้มกระทบกับระลอกพื้นน้ำ และสิ่งต่างๆ สะท้อนแสงออกมาอย่างวิจิตร
ณ เจดีย์หนึ่ง ชื่อเจดีย์เป็นชื่อที่บ่งบอกว่าสองเรารักกัน แม้จะรักแต่ก็มีรักที่รักมากกว่า จึงต้องแพ้ไป ความเจ็บปวดของผมเองไม่อาจแม้แต่จะบอกกับใครได้ อย่างดีก็ได้แต่พร่ำเพ้อคร่ำครว
หน้าส่วนตัว
1071
0
0
