ลุงเอง
บทความ - อายุวัฒนะ
วันจันทร์ที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๑ เวลา ๑๐:๕๑ น.
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีต้นหว้าใหญ่ต้นหนึ่ง มีกิ่งก้านแผ่กว้างใหญ่ ร่มรื่น ถึงฤดูกาลมีลูกดกใหญ่หวานหอม เด็กน้อยคนหนึ่งชอบมาเล่นที่ต้นหว้านี้ ปีนเล่นตามกิ่ง เวลาหิวก็เก็บลูกหว้ากิน เวลาง่วงก็นอนเล่นใต้ร่มหว้านั้น เด็กน้อยรักต้นหว้ามาก ต้นหว้าก็รักเด็กน้อยมาก
ต่อ มาเด็กน้อยไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนจึงห่างเหินต้นหว้า ต้นหว้าซึมเศร้าเพราะคิดถึงเด็กน้อยมาก วันหนึ่งเด็กน้อยมาที่ต้นหว้าๆ ดีใจมาก
“เจ้าหนูมาวิ่งเล่น ปีนเล่น นอนเล่น เหมือนก่อนนะ”
เด็กน้อยตอบด้วยน้ำเสียงเศร้
หน้าส่วนตัว
1274
0
0
