"ปลายทางชีวิตคุณจะเป็นยังไง?" ใครบางคนเคยถามคำถามนี้กับฉัน .. เมื่อนานมาแล้วมั้ง .. จำได้ว่าฉันตอบเขาไปว่า .. "หากไร้ซึ่งพันธกิจแห่งชีวิตเมื่อไหร่ .. จะวิ่งเข้าป่าหาผีตองเหลืองหนุ่มหล่อแต่งงานด้วยซักคน .." ฉันยิ้มใหักับถ้อยคำที่ผุดในมโนสำนึก .. "บั้มระวังตกน้ำนะลูก .. " เสียงตะโกนเตือนมาจากบนบ้านปลุกฉันจากภวังค์ ฉันเหลือบแลมองเก้าอี้สีฟ้าใสที่วางอยู่ปลายท่า .. มันทำหน้าที่เป็นที่เกาะรั้งของท่อนไม้ไผ่ที่พ่อคงเอามากั้นกันไม่ให้ลูกชายตกน้ำยามนั่งตกปลา .. ในขณะที่ฉันเห็นเด็กน้อยนั่งถือเบ็ดบนเก้าอี้ตัวนั้นเช่นกัน .. หรืออีกบางทีมันก็ใช้เป็นที่วางเบ็ด .. ยามขี้เกียจถือ ..