เรื่องสั้น นิยาย

ล้มลุก

               ผมเป็นคนที่วาดรูปได้ห่วยแตกมาก ฝีมือสมัยประถมเป็นยังไง ตอนนี้ก็ไม่แตกต่าง วันก่อนผมกระแดะออกมาวาดรูปวิว หน้าบ้าน อดชื่นชมตัวเองไม่ได้ว่าเป็นคนที่สม่ำเสมอคงเส้นคงวาจริงๆ ยังคงเหมือนเด็กเอาปากกามาขีดเล่นในสมุด              ฝนของช่วงสงกรานต์กำลังโปรยลงมาแผ่วๆ ได้ยินความเหงาของตัวเองกระทบลงบนใบหญ้า ไม่ดังมาก แต่ชัดเจน และมีความถี่ สม่ำเสมอ              มะเขือเทศแสนรัก ทอดร่างเหี่ยวเฉา กองลงกับพื้นดิน ใช่! มันตายแล้ว! ผมได้แต่หวังว่ามันจะเกิดมาใหม่ เพราะคุณครูสมัยประถม บอกว่ามันเป็นพืชล้มลุก               มะเขือเปราะ ที่รายล้อมอยู่รอบบ้าน ออกลูกผลมากมาย แต่ตอนนี้กลายเป็นสีเหลือง บางล				
 2845    0    0