หมอกจาง
ผมเป็นคนที่โง่เรื่องดอกไม้โดยแท้
ครั้งแรกที่ผมได้ยินชื่อ ตาเบบูญ่า ผมได้ยินมันจากปากหญิงสาวคนหนึ่ง หญิงสาวร่างบาง ผมดำขลับและดวงตาดำเป็นประกาย
“ฉันชอบดอกตาเบบูญ่า” เธอบอกผมในวันหนึ่ง ที่เราเดินเคียงข้างกันบนถนนอันเงียบเชียบ ใบไม้แห้งร่วงรายตามพื้นเพราะเป็นฤดูใบไม้ร่วง แต่ผมกลับรู้สึกเหมือนมันเป็นฤดูใบไม้ผลิซึ่งมีฤดูร้อนอันสดใสรออยู่ ต่อมาภายหลังผมจึงรู้ ว่ามันคือฤดูหนาวต่างหากที่ทอดรอตรงเบื้องหน้า
“ดอกตาเบบูญ่ามีสีอะไร?” ผมถามอย่างคนไม่รู้ และเธอหัวร่อคิก
“นี่คุณไม่รู้จริงๆรึ”
“ก็จริงน่ะสิ”
..
..
“ดอกตาเบบูญ่ามีสีชมพูนะ คุณชอบดอกไม้สีชมพูมั๊ย?”
ผมไม่ได้ตอบ ผมมัวแต่
3595
1
0
หน้าส่วนตัว
