ประภัสสุทธ
เช้านี้กว่าจะลุกจากที่นอนได้ก็ปาไปเจ็ดโมง เมื่อคืนแมลงเม่าออกอาละวาดสร้างความรำคาญบินตอมไฟเป็นแสน ๆ ตัว ผมต้องปิดไฟทั้งบ้านล่อให้มันไปตอมไฟข้างถนนหน้าบ้านเสร็จแล้วก็มานั่งคอยพ่อเล่กับแม่เล่ที่ออกไปหาอึ่งยังไม่กลับอยู่บนแคร่ใต้ถุนบ้าน ผมนั่งคนเดียวเงียบ ๆ อย่างนั้นจนกระทั่งพ่อกับแม่กลับมาจึงได้เข้านอนเหลียวดูนาฬิกาอีกทีก็เกือบเที่ยงคืนตอนเช้าจึงลุกยากสักหน่อย
ผมรีบจัดแจงธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยก็ลงมากินข้าว แม่เล่ทำคั่วอึ่งให้กินโดยเอาอึ่งกับเขียดที่จับมาได้สับให้แหลกแล้วก็ต้มในน้ำเครื่องแกงใส่ผักชะอมให้หอมหน่อย รสชาติมันกรุบ ๆ อร่อยดี มื้อเช้านี้กับข้าวมีเพียงคั่วอึ่งเท่านั้น
อึ่งยังเหลือ