ปริญดานั่งกอดอกทำหน้าบึ้งอยู่บนม้านั่งในโรงพยาบาลของรัฐแห่งนึง ปริ๊น คะ ปริ๊นเอง ไงค่ะหมอว่าไงมั่ง เธอยังคงถาม*เขา*ด้วยเสียงไม่สบอารมณ์นักแม้ว่าหน้าตาของเธอจะถูกปรับให้มีรอยยิ้มเจืออยู่แล้วก็ตาม เออ ก็ ปริ๊นมาได้ไง ขับรถมาสิคะ ว่าไงพี่มีท ก็ ใครเป็นญาติของคุณเมธีค่ะ ดิฉันเองคะ วาไงค่ะ เป็นยังไงบ้าง ไม่มีอะไรน่าห่วงนะคะทำใจให้สบายที่ปวดท้องบ่อยๆก็เพราะว่าทานอาหารไม่ตรงเวลาและทานแต่ของหนัก คุณก็ช่วยดูแลเขาในเรื่องอาหารการกินด้วยนะคะ เดี๋ยวเชิญรับยาด้านนั้นเลยคะ เธอก็จัดแจงรับยาให้เขาเสร็จสรรพ(แต่เงินอ่ะของเขานะ^_^) เดี๋ยวยาอ่ะเริ่มกินตั้งแต่มื้อเย็นนี้เลยนะ ยาบางตัวอาการไม่มีก็