ร้อยฝัน
หลังจาก นั่งหลังขดหลังแข็ง อดหลับอดนอนอยู่นานหลายเดือน ความยุ่งยากวุ่นวายทั้งหลายก็เริ่มซาลง แรงบันดาลใจของฉัน ที่มันลดหายไปกว่าครึ่ง เมื่อเจอกับเหตุการณ์ที่ผ่านพบมาก่อนหน้านี้ ฉันก็เริ่มตรึกตรองอีกครั้ง ว่าที่ฉันทำ ฉันทำเพื่อใคร เหตุผลใดจึงทำ แล้วฉันก็ได้คำตอบทั้งหมด
...ฉันทำเพื่อเด็ก ๆ บ้านฉัน ให้รู้สำนึกรัก บุญคุณของผืนแผ่นดิน บุญคุณของผืนป่าบ้านเกิด ฉันทำให้เค้าได้รักการอ่าน ได้เรียนรู้การเขียน
และเหตุผลที่สำคัญที่สุด ฉันทำเพราะฉันรักที่จะทำมัน ฉันมีความสุขที่ได้ทำ
คุณคงสงสัยใช่ไหม ฉันทำอะไร ???
... ฉันจัดค่ายเยาวชนนักเขียนเพื่อการอนุรักษ์
มันไม่ได้ทำให้เกิดนักเขียนจ
1680
5
0
หน้าส่วนตัว
