. ...วันนี้... ...ยามราตรีไร้แสงจันทร์... ...ดั่งใจฉันนั้น...หวั่นไหว... ...ยามลมหวน...ปั่นปวนไป... ...ยามเดียวดาย...ที่ไร้ดาว ...คืนนี้... ...คงไม่มีใครหยอกเย้า... ...คงปราศจากดาว...สกาวพร่าง... ...คงปวดร้าว...คราวอ้างว้าง... ...ยังคงนั่ง...พร่างรำพัน...ผ่านแผ่วไป... ...ใต้แสงสุริยันจันทรา...จักร่ายถ้อยร้อยภาษา...ประหนึ่งว่าประสานใจ... ...แม้ปราศจากศศิธรตอนราตรี...แต่ยังไม่ร้างไมตรีที่มีให้... ...แม้นอุปสรรคจักขัดขวาง...ทำให้ห่าง...ร้างผู้ใด... ...แต่ความลึกลึกข้างใน...มีแต่ยิ้มให้...เสมอทุกเพ-ลา... . . มิ ต ร ภ า พ ต ร า บ สิ้ น ฟ้ า. .