เมื่อครั้งฉันยังเด็ก ฉันยังจำได้ดีว่ามีครั้งหนึ่งที่ฉันต้องรับการฉีดยาที่โรงเรียน ตอนนั้นฉันกลัวเข็มฉีดยามากตามประสาเด็ก ๆ ทั่วไป แต่ดูเหมือนว่าฉันจะกลัวมากกว่าเด็กคนอื่น ๆ คุณครู 2 ท่าน ต้องมาเล่นวิ่งไล่จับกับฉันในห้องเรียน จนทั้ง 2 ท่านเหนื่อย คุณครูพยายามจะอธิบายว่าเราเราควรจะรับวัคซีนเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันโรคต่าง ๆ แล้วบอกว่าถ้าฉีดยาเสร็จจะมีขนมกับลูกโป่งแจกให้ ตอนนั้นฉันไม่เข้าใจหรอกนะว่าทำไมต้องฉีดยา แต่ฉันก็ยอมไปฉีดยาเป็นคนสุดท้ายของห้อง (คงเดากันไม่ยากนะคะ ว่าเพราะอะไร) จนฉันโตขึ้นพอที่จะรักใครสักคนหนึ่งได้ ฉันได้พบกับใครคนนั้น คนที่ฉันแสดงความเป็นตัวของตัวเองได้มากที่สุดโดยไม่ต้องปิ