ฉันยังจำความรู้สึกได้ดี ก่อนนั้นที่ฉันได้มีโอกาสคุยกับ Freeman แสนซนหลายตัว ฉันอดไม่ได้เมื่อไปที่นั่น "หอสมุดแห่งชาติ" เมื่อเสร็จธุระในการค้นหา หรือยังไม่เสร็จดี แต่เหนื่อยล้าเพราะการว่ายอยู่ในทะเลแห่งหนังสือ ฉันก็จะมาแวะดื่มกาแฟจากร้านอาโก ซุ้มหน้าหอสมุด ซุ้มเดิม (ตอนนี้จะเปลี่ยนมือไปเป็น อาอึ้ม อาซ้อ อาเจ๊ หรือเปล่าไม่ทราบได้) และไม่ลืมสำหรับของฝากไปให้กับ Freeman ตระกูลพิราบเหล่านั้น
15
0
0
หน้าส่วนตัว
