Derrida
คนโง่อย่างฉันก็เป็นแบบนี้ แค่โดนกระทบใจก็เหนื่อยอ่อน หมดแรง ฉันอ่อนแอเกินไปที่จะอดทน
วันนี้ฉันรับรู้ ... รัก ไม่ใช่ทุกอย่าง...
ธัน... สาวน้อยหน้ากลมได้แต่รำพึงกับตัวเอง
แต่ไม่ใช่เพราะรักหรือ ที่ธันยอมทำผิดความตั้งใจตัวเองในหลายๆครั้ง
ไม่ใช่เพราะรักใช่ไหม ที่ทำให้ธันไม่สามารถบังคับตัวเองให้ขับรถกลับบ้านได้... อย่างน้อยก็ในวันนี้
ปวดหัวจนแทบหมดแรง... แล้วเพราะอะไรกันนะที่สั่งให้ธันกลับไปนั่งพักหลังตึกในโรงจอดรถ... ในที่ที่เคยไปดินเล่นกันกับพี่ลม
เมื่อวานไม่มีจระเข้น้อย (สัตว์โลกที่หาได้ไม่ยากในสภา) เดินผ่านเหมือนวันนั้น
แสงจากพระอาทิตย์ก็ไม่สว่างเท่า ลม... ไม่ได้พัดเย็นสบาย
มีแค่น
1961
0
0
หน้าส่วนตัว
