วันนี้ เสียงโทรศํพท์ดังขึ้น แต่ไม่มีทีท่าว่า จะยอมให้ใครบางคนได้รับรู้ ถึงข้อความภายใน ที่ถูกส่งมา "ไม่ใช่เหตุผลของ สายลม ที่จะมีใครซักคนเข้าใจว่า วันนี้จะมีซักกี่คนที่จะสัมผัสกับอากาศที่เคลื่อนไหว ไม่ใข่เหตุผลของใบหญ้าที่จะรอคอยให้ใครซักคนรู้ว่า หญ้าเกิดมาเพื่ออะไร ทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะมีใครรับรู้หรือไม่ก็ตาม แต่มันก็ยังคง ขับขานบทเพลง เพียงลำพังต่อไป อาจจะเป็นพรุ่งนี้ หรือไม่ หรืออาจจะไม่มีซักวัน" บทความที่ถูกอ่านจากความทรงจำอย่างเงียบๆ ค่อยเงียบลง และหายไป ไม่เข้าใจว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะดีหรือไม่ ถ้าไม่บอกให้อีกคนรับรู้ก้อไม่มีวันที่จะให้อีกคนเข้าใจได้ ความรู้สึกที่สวยงามที