กรุณายืนยันการออกจากระบบ
เรือใบกับสายลม
ลมแผ่วแผ่วพาพัดคลื่นซัดสาด วาดวงโค้งเข้าหาดไม่ขาดสาย กระจายเป็นฟองฝอยซึมซ่านทราย ไม่เคยหายห่างเหินจนเนิ่นนาน คลื่นที่สาดซัดมาก็ซึมแทรก ตั้งแต่แรกเริ่มต้นจนวันผ่าน ทรายก็คอยซับอบู่มิรู้วาน แล้วค่อยค่อยประสานกันกลมกลืน
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
680
