26 มกราคม 2547 05:19 น.
เรืองเล่าภาณุวัฒน์
อยากเป็นนาฬิกา....คอยปลุกเธอยามเช้า
อยากเป็นทีวี........ให้เธอจองดูตลอดเวลา
อยากเป็นหมอนค้าง.....ให้เธอกอดทั้งคืน
อยากเป็นผ้าห่ม.....จะได้โอบกอดเธอตลอดทั้งคืน
อยากเป็นโทรศัพท์มือถือ....จะได้หอมแก้มเธอทุกครั้งที่เธอยกหู
อยากเป็นแฟนเธอ......แค่นี้ก็พอใจ
24 มกราคม 2547 03:34 น.
เรืองเล่าภาณุวัฒน์
เธอเป็นดั่งเจ้าหญิง ที่คอยเติมใจ
เธอเป็นดั่งนางฟ้า ที่เสกรักนี้ให้
เธอเป็นดั่งเจ้าสาว ที่รอวันแต่งงาน
เธอเป็นเหมือนแม่เจ้า ที่คอยสั่งสอนฉัน
เธอเป็นคนสำคัญ ที่ฉันลืมไม่ลง
เธอเป็นเหมือนดอกไม้ ที่คู่กับแจกัน
เธอเป็นผู้หญิ่ง ที่ฉันรักตลอดมา