28 สิงหาคม 2547 15:02 น.
เรียว จิโร
ยังจำฉันได้ไหมคนดี
คนที่มีความรักให้แก่เธอ
ที่คอยเป็นห่วงและคิดถึงเสมอ
ไม่รู้เธอจะยังจำได้ไหม
ฉันคนที่คอยเธออยู่ตรงที่นี้
คนที่ไม่อยากให้เธอไปไกล
คนที่อยากให้เธอมาชิดใกล้
ไม่อยากให้ใครมาใกล้เธอ
14 สิงหาคม 2547 15:28 น.
เรียว จิโร
มีหนึ่งคำอยากจะบอกเธอ
คนที่ฉันเพ้อละเมอหา
ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมา
เป็นเวลาที่มีค่าสำหรับฉัน
ขอบคุณสำหรับ..รักที่มีให้กัน
จนตัวฉันไม่อาจจะลืมคืนวัน
ที่เธอกับฉันมีกันและกัน
ในคืนวันที่เราสองร่วมเดินทาง
........................................................................................................................
อยากบอกเธอนะว่าขอบคุณสำหรับที่ผ่านมาที่เราสองคนได้ร่วมเดินทางกันมาจนถึงวันนี้ วันที่เราสองต้องจากกันไป ไม่คิดเสียใจที่เคยรักเธอ เพราะแค่นี้ก็เพียงพอสำหรับฉันแล้วแม่ดอกฟ้าของฉัน ลาก่อนนะขอให้คนดีของฉันหลับฝันดี
ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเป็นอย่างไร ขอบอกเธอไว้ฉันมีเธอเพียงคนเดียว
ที่รักของฉันขอให้เธอรอฉันที่ตรงนั้น แล้วจะตามไปนะเมื่อถึงเวลาของฉัน
14 สิงหาคม 2547 15:26 น.
เรียว จิโร
มีหนึ่งคำอยากจะบอกเธอ
คนที่ฉันเพ้อละเมอหา
ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมา
เป็นเวลาที่มีค่าสำหรับฉัน
ขอบคุณสำหรับ..รักที่มีให้กัน
จนตัวฉันไม่อาจจะลืมคืนวัน
ที่เธอกับฉันมีกันและกัน
ในคืนวันที่เราสองร่วมเดินทาง
........................................................................................................................
อยากบอกเธอนะว่าขอบคุณสำหรับที่ผ่านมาที่เราสองคนได้ร่วมเดินทางกันมาจนถึงวันนี้ วันที่เราสองต้องจากกันไป ไม่คิดเสียใจที่เคยรักเธอ เพราะแค่นี้ก็เพียงพอสำหรับฉันแล้วแม่ดอกฟ้าของฉัน ลาก่อนนะขอให้คนดีของฉันหลับฝันดี
ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเป็นอย่างไร ขอบอกเธอไว้ฉันมีเธอเพียงคนเดียว
ที่รักของฉันขอให้เธอรอฉันที่ตรงนั้น แล้วจะตามไปนะเมื่อถึงเวลาของฉัน