24 มิถุนายน 2547 12:36 น.
เรียว จิโร
อันความรักอยากจะบอกให้เธอรู้
แต่ไม่สู้จะกล้าเข้าไปบอก
เดี๋ยวตัวเธอจะหาว่าฉันหลอก
เลยไม่รู้จะบอกอย่างไงให้เธอเชื่อใจ
ไม่รู้จะเริ่มต้นบอกเธออย่างไร
ว่าหัวใจของฉันมันเพ้อละเมอหา
บอกให้ตัวฉันตามเธอมา
เพื่อจะพาเธอไปสู่จุดหมายปลายทาง
ปลายทางที่มีสองเราเคียงข้างกัน
มีเธอฉันร่วมชีวิตให้สุขใจ
อยากให้เธอเชื่อใจบ้างได้ไหม
ว่าหัวใจฉันมันมีเพียงแค่เธอ
13 มิถุนายน 2547 17:32 น.
เรียว จิโร
โอ้ตัวเราเป็นไรอะไรไปไม่รู้
เมื่ออยู่อยู่คิดถึงนักเป็นหนักหนา
แค่แว๊บเดียวเสี้ยวนาทีที่จากมา
ในอุราต้องระทมตรมฤดี
จะมองเช้าสายเย็นเห็นรูปลักษณ์
เป็นเอาหนักมักมีทุกข์ไม่มีสุขขี
ทำการงานนั้นจิตใจเหมือนไม่มี
ล่องลอยไปในทุกที่ถ้ามีเธอ
เป็นอย่างนี้นะหรือคือความรัก
ที่คนมักถามหากันนั้นเสมอ
ฉันว่าทรมานมากนะเออ
ถ้าหากเธอจะรู้ซึ้งถึงรักดี
หรือว่าเราทุ่มเทรักหนักไปหน่อย
มันเลยลอยเวียนว่ายไปอย่างนี้
ถ้าใครเจอใจฉันจับมันที
ถ้าให้ดีมัดเอาไว้กับใจเธอ