3 มกราคม 2545 12:28 น.
เรวีนิติ
กาลครั้งหนึ่งรักของฉัน
กันและกันต่างมอบให้
เรารักกันสุดดวงใจ
ยากที่ใครพรากจากกัน
รักของเราต่างสุกงอม
สุดแสนหอมใจสุขสันต์
รู้ใจเธอรู้ใจกัน
มิอาจขั้นกั้นกลางใจ
เธอคนเดียวที่คิดถึง
ยังตราตรึงมิรู้หาย
เธอจากฉันด้วยความตาย
ใจมลายอยากตายตามเธอ.....
2 มกราคม 2545 09:50 น.
เรวีนิติ
ใจ ของคนสุดอ่อนไหว
ไม่ว่าใครก็ไหวหวั่น
ทุกครั้งไปที่ จาก กัน
ใจก็สั่นเป็นธรรมดา
จากเพื่อ เจอ ฉันนั้นรู้
เธอมีคู่ตอนกลับมา
ไม่เจอกันเสียดีกว่า
เจ็บ อุราสาแก่ใจ......
2 มกราคม 2545 09:36 น.
เรวีนิติ
อยากจะเปลี่ยนดวงตะวันให้เป็นเธอ
จะได้เจอเธอทุกวันสมใจหวัง
ได้เห็นเธอตั้งแต่เช้าตลอดวัน
ตาฉันนั้นเห็นตะวันดั่งเห็นเธอ
แสงตะวันฉายสาดส่องให้คุณค่า
เหมือนเธอมาส่องใจฉันสว่างเสมอ
ดวงตะวันแสงตะวันเปรียบเช่นเธอ
ฉันได้เจอเธอทุกวันตะวันใจ........
1 มกราคม 2545 20:38 น.
เรวีนิติ
ถึงเวลาเธอที่รักต้องจากไป
ใจอาลัยตัวเธอไกลใจหดหู่
เธอไม่ไปใจของฉันคงไม่รู้
ว่าจะอยู่ได้อย่างไรไม่มีเธอ
ตัวอยู่ไกลใจอยู่ไกล้ฉันพอแล้ว
คงไม่แคล้วมีสักวันกลับมาเจอ
โถใจเราคิดถึงเขาจนพล่ำเพ้อ
ถึงไม่เจอแต่มีใจไกล้ก็พอ.......
หน้าส่วนตัว
1028
