28 มกราคม 2545 19:40 น.
เรวีนิติ
พระพายพัดสบัดพริ้ววิวยามเย็น
ซ่านกะเซ็นเป็นสายน้ำครามสดใส
พระอาทิตย์ติดขอบฟ้ามาแล้วไป
พระจันทร์ใสมาแทนที่ราตรีกาล
17 มกราคม 2545 12:14 น.
เรวีนิติ
ชายผู้หนึ่งซึ้งยากจนคนต้อยต่ำ
ใจชอกช้ำถูกกรีดกันจากพ่อแม่
ของหญิงสาวที่ตนเองมอบรักแท้
ถูกพ่อแม่ขวางปิดทางรักสองเรา
อุปสรรคหนักเท่าไรไม่อาจกั้น
ทำลายฝันที่ต่างวาดเธอและเขา
รักกันมากมิอาจพรากแม้แต่เงา
เธอและเขาเฝ้าสรรค์สร้างรักนิรันดร์
ปัญหาเก่ายังไม่วายใหม่ก็มา
เจ็บนักหนาเธอจะมาไปจากฉัน
เธอป่วยเป็นหัวใจรั่วอย่างเฉียบพลัน
ฉันต้องยั้งเธอจะตายไม่ได้เลย
มีทางเดียวที่จะช่วยชีวิตไว้
คือหัวใจเพียงดวงเดียวที่ฉันเผย
ได้โปรดเถิดอย่ากรีดกันเหมือนเช่นเคย
ขอเฉลยว่าฉันนั้นรักเธอจริง
คุณหมอครับผมพร้อมแล้วจะมอบใจ
ผ่าตัดไปเปลี่ยนให้เธออย่าถวิล
เพื่อพิสูตรว่าผมให้ได้ทุกสิ่ง
รักเธอจริงยอมให้ได้แม้หัวใจ
(เพราะเราหัวใจเดียวกัน)
15 มกราคม 2545 19:12 น.
เรวีนิติ
สะพานเอ๋ยสะพานเหล็ก
รู้แล้วคงเข็ดไม่ซื้อหา
ใครโดนมาแล้วเบื่อระอา
หลอกต้มลูกค้าเป็นประจำ
เครื่องเพลย์ดรีมแคสรถกระป๋อง
เสียแล้วไปซ่อมซวยนักหนา
ฟิวซ์ขาดตัวเดียวหนึ่งพันห้า
ต้องจ่ายเพราะว่าซ่อมไม่เป็น
เป็นแหล่งคนโกงมารวมกัน
ไร้จรรยาบรรณหมดเลยหนา
หลอกต้มตุ๋นโกงโก่งราคา
ซื้อซ่อมศึกษาให้ดีเอยฯ
14 มกราคม 2545 18:57 น.
เรวีนิติ
แล้วก็ถึงวันที่เธอจากไป
ทำเอาใจของฉันแตกจาบัลย์
พยายามจะห้ามอยู่เหมือนกัน
สุดจะรั้งเลยต้องปล่อยเธอไป
หัวใจเจ็บปวดร้าวสุดจะทน
บาดเสียจนฝังลึกเจ็บข้างใน
เก็บเอาความปวดร้าวเป็นไหนๆ
อีกเมื่อไหร่ฉันจะลืมเธอลง
อยากจะกอดให้นานก่อนจะจาก
อยากจะฝากบอกว่ารักมันขม
อยากจะบอกใจฉันแสนตรอมตรม
แสนระทมจะตายถ้าขาดเธอ
บอกฉันหน่อยบอกมาหลอกทำไม
ขโมยใจของฉันตอนที่เผลอ
หลอกให้รักแต่แรกตอนที่เจอ
คิดเสมอต้องมีวันจากฉันไป...(แต่อย่าหวังว่าจะได้หัวใจฉันไป)
13 มกราคม 2545 18:00 น.
เรวีนิติ
นี่เมืองอะไรทำไมหนอ
คนใจคอโหดร้ายมิใช่เล่น
เห็นกับตาถูกเชือดอย่างเลือดเย็น
เจอกันเป็นยิงกันใหญ่ไม่ปรานี คะน้า
นี่เมืองอะไรทำไมหนา
เห็นคนเป็นผักปลาถึงเพียงนี้
จิตใจคนต่ำลงไปทุกที
ฆ่ากันได้ฆ่ากันดีมีทุกวัน คะน้า
นี่เมืองนี้เป็นอะไรกันไปแล้ว
อยู่ไม่แคล้วต้องเจอเข้าเหมือนกัน
ปล้นจี้ฆ่าสักวันคงคิวฉัน
ขอลากันตัดขาดเมืองนี้ไป เรวีนิติ
หน้าส่วนตัว
960
