28 พฤศจิกายน 2549 19:08 น.
เม็ดซายน์
...อาจเป็นเหมือนเธอว่าไว้...
...ฉันมักลืมคนที่อยู่ใกล้เสมอ...
...จะห่วงใยคนไกลที่ไม่อาจพบเจอ...
...เผลอลืมเธอคนใกล้แค่ปลายตา.
...คงทำให้เธอน้อยใจ...
...เธอคงไม่รู้เลยใช่ใหมว่า...
...จริง ๆแล้วร้อยคนไกลที่เธอพูดมา...
...ฉันไม่เคยเห็นใครมีค่ามากกว่าเธอ...
รักที่เธอมอบมาฉันสัมผัสได้
ความห่วงใยที่เธอให้ยังรับรู้อยู่เสมอ
อาจทำเป็นไม่รู้มาตลอดว่ามีเธอ
แต่รู้ไว้น่ะเธอที่รักเสมอคือเธอคนเดียว
14 พฤศจิกายน 2549 19:55 น.
เม็ดซายน์
ไม่เคยคิดจะบังคับใคร
เลยไม่อยากให้ใครมารู้สึกแบบนี้
ถ้าจะบอกรักเพราะโดนบังคับอย่าฝืนใจเลยคนดี
แม้ฉันอยากได้ยินคำนี้แต่ไม่เป็นไร
กลับไปถ้าไม่รัก
ถึงจะอกหักถึงจะหวั่นไหว
ไม่อยากฝืนเธอไม่อยากฝืนใจใคร
ถ้าไม่รักก็กลับไปฉันยินดี