27 กันยายน 2547 20:19 น.

ผิดไหมที่ฉันไม่กลับไปรักเธอ

เธอกลับมาพร้อมสัญญาเก่าๆ...
ในวันนี้อยากมีเราอยู่เคียงข้าง
แล้ววันนั้นที่ปล่อยใจให้อ้างว้าง
ก็เป็นเธอที่ร้างลาแรมไกล...
ที่เธอกลับมาในวันนี้...
คงเพราะไม่มีใครๆอยู่เคียงใกล้
เธอจึงเอาสัญญามาผูกใจ
ให้คนหวั่นไหวอย่างฉัน...ต้องจนมุม
แต่เสียใจกับเธอนะที่รัก...
คงให้ได้แค่คนรู้จักกลัวใจกลุ้ม...
แม้วันนี้เธอกลับมาพร้อมสัญญาที่รัดกุม
แล้วต้อนฉันจนมุม..ก็ไม่กลับคืน
เพราะสัญญาระหว่างเราจบไปแล้ว
มันคลาดแคล้วตั้งแต่วันที่เธอบอกว่าฝืน...
ถึงแม้เคยรักเธอมากก็จะไม่ขอกล้ำกลืน
ไม่อยากฝืนรักคนเห็นแก่ตัว...
ฉันมีคนใหม่แล้วรู้ไว้
เขาจริงใจไม่เคยทำให้ปวดหัว
เขาไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว
และฉันก็ไม่เคยกลัวเวลามีเขายืนข้างกาย
หยุดติดต่อกันได้แล้วนะ
ขอร้องหล่ะมันยังไม่สาย
ในเมื่อสายป่านมันสุดปลาย
และในเมื่อเราหมดรักนายหมดใจ