25 เมษายน 2546 10:56 น.
เม็ดซายน์
แม้ทะเลไร้คลื่นที่ซัดสาด
สัตว์ประหลาดสาบสูญการ์ตูนหาย
อุลตร้าแมนถูกมดเอ็กส์รุมกัดตาย
แต่หัวใจไม่วายคิดถึงเธอ
อ๊าาาาาาาาาาาากซ์...........
25 เมษายน 2546 10:56 น.
เม็ดซายน์
ความทุกข์ของเด็กวิทย์
เพิ่งรู้ว่าเด็กวิทย์มีชีวิตไม่ราบรื่น
ได้นอนไม่กี่ตื่นเพราะเรียนหนักอึ้ง
ไม่ใช่ ซูเปอร์แมน กินแรงเยอร์ บินเอาของไปตึ๊ง
เลยรู้ซึ้งถึงความเป็นไปในวิทยากร
เรียนเข้าไป ฟิสิกส์,เคมี,ชีวะเราก็อุตสาหะเรียนจนหัวเบอะบาน
ถ้าแทนข้าวได้คงกินเป็นอาหาร
ถ้าเป็นจักรยานก็คงถีบไปจนตาย
นั่งอ่านนั่งท่องร้องเป็นเพลง
ช่างครื้นเครงคล้ายบ้าชีวาสลาย
พอสอบเมื่อไรหัวใจแทบวอดวาย
สอบเสร็จอยากฆ่าตัวตายเพราะคะแนนแบนติดดิน
กลายเป็นคนหลังเขาเขตเงาฝน
เจอผู้คนหน้าเป็นโมเลกุลฮีโมโกลบิน
ไม่เคยดูหนัง ฟังเพลงก็ไม่ได้ยิน
เพราะทุกสถานถิ่นมีแต่เรียนกับเรียน
25 เมษายน 2546 10:54 น.
เม็ดซายน์
กาลครั้งหนึ่งของวันวานที่เรียนรู้
มิตรภาพยังคงอยู่กับหัวใจในซอกฝัน
หลับตาลงภาพของเรายังผูกพัน
เธอกับฉันรักกันมันจ๊าบใจ.
25 เมษายน 2546 10:53 น.
เม็ดซายน์
ยื่นมือโอบกอดเต็มสองแขน
เต็มเหนี่ยวพลังห่วงแหนในเรือนร่าง
กอดสะอื้นไห้-หัวใจวาง
ภาพความฝันเส้นทางแห่งค่ำคืน
ในภาพชีวิตเหงา-เงาแสงจันทร์
ทุ่งทะเลเห่ฝันพลันสะอื้น
แผ่นดินสิ้นทรุดไร้จุดยืน
สองตาตื่นตระหนกสะทกครวญ
ไร้ดอกไม้เด็ดดมชมชื่นชอบ
เส้นทางบอบ-ใจช้ำรำลึกหวน
ไร้ร่าง ไร้รัก ยังเย้ายวน
มีภาพฝัน-ชวนพิศคิดคำนึง
ยื่นมือโอบกอดเต็มสองแขน
ลมพัดเย็นขาดแคลนความคิดถึง
โอบกอดร่างกำลังใจ รำพันรำพึง
ดอกชีวิตลึกซึ้ง-หนึ่งหัวใจ
25 เมษายน 2546 10:52 น.
เม็ดซายน์
เธออาจไม่ใช่คนแรก ที่ฉันรัก
แต่สำคัญมากมายนักกับใจฉัน
เธอไม่ใช่ใครคนแรกที่ผูกพัน
แต่ปัจจุบันคนในฝันก็คือเธอ
แม้ความสุขอยู่กับเราไม่นานนัก
หากความรักกลับติดแน่นอยู่เสมอ
เธอคงเป็นแค่คนอื่นที่ผ่านมาเจอ
ถ้าความรักไม่บอกเธอให้หยุดรอ
หลังกำแพงที่กั้นขวางทางเราไว้
อาจไม่ใช่เทพบุตรที่ร้องขอ
ธรรมดาไม่เลิศเลอดีไม่พอ
แต่หัวใจกลับเฝ้ารอเพื่อพบเธอ
แม้สายลมจะช่วยพาความรักมา
หัวใจฉันก็รู้ค่าอยู่เสมอ
อาจมีใครดีกว่านี้ที่พบเจอ
คนสุดท้าย..คงเป็นเธอ..ที่ผูกพัน