8 มีนาคม 2548 10:09 น.
เม็ดซายน์
เปิดอ่านดูบันทึกเล่มเก่า
ที่มีเรื่องของสองเราอยู่ในนั้น
มีทั้งความรัก ความผูกพัน
ที่เธอและฉันร่วมสร้างกันมา
อยู่ อยู่น้ำตาก็ไหล
ไม่รู้เพราะอะไรไม่รู้เลยหนา
แค่มันคิดถึงเธอขึ้นมา
น้ำจากตาก็หลั่งทุกที
เปิดอ่านดูบันทึกเล่มเก่า
มีเพียงเราที่ยังจดจำเรื่องเหล่านี้
เธอคงลืม ลืมมันไม่ใยดี
เธอคงลืมผู้หญิงคนนี้ที่รักเธอ
3 มีนาคม 2548 16:47 น.
เม็ดซายน์
กรวดหิน.ดินทราย
ใครต่อใครก็เห็นมันไร้ความหมายไม่มีค่า
ต้นไม้ที่ไร้ใบก็ไม่มีใครใส่ใจจะมองมา
ฉันจึงหมั่นรดน้ำ.เติมปุ๋ยในช่วงเวลาที่ไร้ใครใยดี
ดินทรายกลับชื่นชุ่มด้วยน้ำ
ดอกไม้ออกดอกและยังทำให้รู้สึกหอมในตอนนี้
แต่ไม่นานเท่าไหร่ ทุกอย่างก็หายไปเพราะความสวยงามที่มี
และในตอนนี้.ฉันก็ไม่มีไม่เหลือแม้ใคร
แม้แต่เธอที่เป็นทุกอย่างของความรู้สึก
ฟ้ายังนึกแกล้งกันให้หวั่นไหว
ให้สูญเสียสิ่งสำคัญของหัวใจ
หรือฉันไม่มีค่าพอที่จะเก็บอะไรหรือรักใครได้เลย
3 มีนาคม 2548 08:13 น.
เม็ดซายน์
อย่างที่เป็นนี่แหละดีที่สุด
ไม่ต้องการมนุษย์เลิศเลอปานนั้น
ชอบที่ทะเล้น ธรรมดา สามัญ
แถมมีอารมณ์ขัน.ถึงกวนประสาทกันก็ไม่เป็นไร
..
ความสุขของฉันคือการอยู่กับเธอ
เป็นยายแก่ป้ำเป๋อ.เอ้า..!! จะยอมให้
ขอให้มีตาเฒ่าอย่างเธออยู่กันไป
อนาคตถือไม้เท้าด้วยกันใกล้ๆ.
.แล้วเล่านิทานรักตายายให้หลานมันฟัง
2 มีนาคม 2548 11:26 น.
เม็ดซายน์
ฉัน คือ ผู้หญิง
มีหัวใจไหววิ่งเพื่อรักเธอเสมอ
แอบอุ่นในหัวใจเมื่อใกล้เธอ
รู้ไหมเล่าเออ....ที่บอกไป
อาจคือ...ความรัก
ที่ผ่านมาทายทักง่ายๆ
แต่ไม่ใช่การมาเพื่อผ่านไป
เพราะคือการฝากชีวิตและหัวใจไว้ถาวร
1 มีนาคม 2548 15:48 น.
เม็ดซายน์
อาจเป็นธรรมดาที่ใครๆไม่เข้าใจ
เมื่อมันใช้ได้กับแค่ฉัน..
ตื่นมามองรูปวาดสีน้ำมัน
แล้วแอบนึกถึงสีสันที่วาดลงไป
อาจเป็นทุกครั้งหลังจากเข้าห้อง
ต้องหยุดยืนมอง.แล้วแอบยิ้มให้
ความสุขเล็กๆประสาเด็กขาดความอบอุ่นทางใจ
คือการมอง และเก็บทุกอย่างไว้ในรอยตา
ทุก เช้า สาย บ่าย เย็น ที่กำแพง
หนึ่งผู้หญิงลงแดงกับความรักที่ข้างฝา
ทุกครั้งที่มอง.นึกถึงเจ้าของภาพวาดส่งมา
แล้วฉันจะหลับตา สะกดคำว่า รักเธอ
หน้าส่วนตัว
1109
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเม็ดซายน์
