18 ธันวาคม 2545 12:00 น.
เม็ดซายน์
ถูกแล้ว ที่ฉันต้องเดียวดาย
เจ็บปวดเหมือนคนใกล้ตายแบบนี้
เพราะที่ผ่าน ๆพ้นมาไม่เคยเห็นค่าสนใจ ใยดี
เทอจึงมีใครมาแทนที่ในใจ
บัดนี้มาเรียกร้อง ขอเทอคืนมา
นั่นคงไม่ใช่สิ่งที่เทอจะมอบให้ฉัน
ฉากที่เหงาขอรับไว้เองล่ะกัน
เมื่อเขาที่ดีกว่าฉัน ก้อขอให้เทอนั้นรักกันนาน นาน...(สายลมที่หวังดี).
17 ธันวาคม 2545 15:14 น.
เม็ดซายน์
ตอนนี้ยังไม่อยากจะรักใคร
ก็จะขอดูใจกันไปก่อน
เผื่อสักวันอาจรู้แน่นอน
ว่าคนที่สอนให้รู้จักรักนั้นคือใคร
ตอนนี้มีคนอยู่คนหนึ่ง
ซึ่งเป็นคนลึกซึ้งและอ่อนไหว
ชอบเข้ามาถามโน่นถามนี่เรื่อยไป
ฉันตอบได้"ไม่รู้สิ"ทุก ๆ ที
แต่ตอนนี้ฉันรักคนอยู่คนหนึ่ง
17 ธันวาคม 2545 15:11 น.
เม็ดซายน์
ในวันที่ฉันมีเธอเคียงข้าง
ไม่เคยรู้สึกอ้างว้างอย่างนี้
อบอุ่นเมื่ออยู่ใกล้ทุกนาที
แต่วันนี้ไม่มีแม้สิ่งใด
เธอจะได้ยินไหมคนดี
ว่าคนเหงาคนนี้กำลังหวั่นไหว
กลับมาสิก่อนที่น้ำตาจะล้นใจ
เพราะรักใช่ไหมจึงทำให้....
....ไม่อยากขาดเธอ
17 ธันวาคม 2545 15:03 น.
เม็ดซายน์
มีคนรักอยู่ไกลเอาใจยาก
แฟนเขามากเราไม่รู้ดูไม่เห็น
ความรักเขาเปรียบเสมือนสายลมเย็น
เมื่อไม่เห็นหน้าเราเขาก็ลืม
17 ธันวาคม 2545 15:01 น.
เม็ดซายน์
ถนนสายกว้าง
สองข้างทาง..สีสันหลากหลาย
ยิ่งไกลจากจุดเริ่ม
เรื่องราวก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมากมาย
อย่าให้เวลาทำหล่นหาย
รีบเขียนเก็บไว้ .. ซะดี - ดี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเม็ดซายน์
หน้าส่วนตัว
846
