25 เมษายน 2546 10:51 น.
เม็ดซายน์
แม้หนทางจะห่างไกล
แม้กาลเวลาจะไกลเกินใจฝัน
แม้ตัวเราจะอยู่ห่างไกลกัน
แต่ตัวฉันก็ยังคงคิดถึงเธอ
ห่างแค่ไหนไม่ไกลเกินใจฝัน
เธออยู่ในใจฉันนิรันด์เสมอ
นอนหลับฝันยังคงเห็นแต่ภาพเธอ
และไม่อาจจะเผลอเห็นเป็นภาพใคร
ห่างกันเป็นกิโลสองโหลสามขีด
เหมือนกับพรมแดนคอยขีดเส้นกั้นไว้
ห่างกันไกลแม้จะเป็นไมค์ๆ
แต่หัวใจของฉันอยู่ที่เธอ
25 เมษายน 2546 10:50 น.
เม็ดซายน์
คนที่เรารัก เราอาจไม่ได้ครอบครอง
และ
คนที่เราครอบครองก้ออาจไม่ใช่คนที่เรารัก
25 เมษายน 2546 10:48 น.
เม็ดซายน์
จากวันนี้...คือสิ่งต้องพิชิต
จากวันนี้...คือชีวิตที่ยิ่งใหญ่
จากวันนี้...ทุกย่างก้าวที่เดินไป
จากวันนี้...ด้วยหัวใจและสองมือ
จากวันนี้...จะมุ่งก้าวไป
จากวันนี้...สู่วันใหม่ที่ยึดถือ
จากวันนี้...สู้ไปด้วยสองมือ
จากวันนี้...คืออีกฝันของหัวใจ
จากวันนี้...จะไม่ยอมแพ้
จากวันนี้...จะไม่ท้อแท้ต่อสิ่งไหน
จากวันนี้...จะมีเธอเป็นกำลังใจ
จากวันนี้...สู่วันใหม่ที่มั่นคง
25 เมษายน 2546 10:47 น.
เม็ดซายน์
ก็น่าเกลียด...แต่เกลียดเธอไม่ลง
ทำหน้างง ป้ำเป๋านะเธอจ๋า
ชอบปล้อนปลิ้นลิ้นแลบแหกลูกตา
ปากก็อ้าโหยหวนสุดบรรยาย
เกิดชาติหน้าขออย่าได้พบพาน
ผ่านหน้าบ้านไม่ต้องนะอย่ามาไหว้
กล้วยไม่เอาจะกินแต่ความจริงใจ
ก็มีให้แต่อดตายอย่ามาว่า...ละกันนะ
25 เมษายน 2546 10:46 น.
เม็ดซายน์
สายฝนโปรยปรายบนปลายฟ้า
จากนภาสู่แผ่นดินอันสิ้นหวัง
สิ้นเรี่ยวแรงแกร่งกล้าสานพลัง
นั่งหมดค่าความหวังกำลังใจ
ริมหน้าต่างค่ำคืนหยิบยื่นรัก
ลวดลายฝันสลักสวยสดใส
มืดมาสว่างกลางฟ้าพร่าแสนไกล
สืบสานใจไร้รัก-ชื่นชมจันทร์
แม้ดอกไม้จักบาน-วันพรุ่งนี้
ด้วยวิถีสายฝนระคนฝัน
เบ่งบานท่ามกลางแสงดวงตะวัน
ห้องหัวใจตื้นตัน-ไร้ชื่นบาน
ท่ามกลางสายฝนหล่นร่วงนอกหน้าต่าง
น้ำตาไหลสะอื้นร้างเพลงขับขาน
รุ่มร้อนย้อนความฝันฤดูกาล
ดับสิ้นพลังสืบสาน-งานความรัก
หมดแรงปรารถนาฟันฝ่าโศก
ร่างวิปโยกสั่นคลอน-แหลกลาญหัก
ด้วยหัวใจไร้หวัง-กำลังพัก
หมดสิ้นหวังความรักขอพักใจ
หน้าส่วนตัว
680
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเม็ดซายน์
