10 มกราคม 2547 11:52 น.
เม็ดซายน์
ไม่อยากจะสนใจ
แต่ให้ทำอย่างไรได้เล่า
ในเมื่อใจมันมีแต่เขา
บ้าไปรึป่าวเราทำไมลืมเขาไม่ลงสักที
ทั้งที่เขาทำให้เราเจ็บจนบอบช้ำ
ซ้ำยังทำให้เราให้เสียน้ำตาจนล้นปรี่
เขาทำกันถึงขนาดนี้
ยังจะรักเขาทุกนาทีได้ไง
10 มกราคม 2547 11:48 น.
เม็ดซายน์
คืนนี้นอนไม่หลับเหมือนเก่า
เป็นอะไรไปหนอเราทำไมต้องเศร้าขนาดนี้
แค่ถูกทิ้งเรื่องธรรมดาอกหักไม่ถึงปี
คนอย่างฉันนี้หาใหม่ได้สบาย
เธอก็แค่นั้น..
ไม่เห็นจะสำคัญอะไรหนักหนา
แต่ทำไมภาพเธอยังคงติดตา
ทำไมหนาถึงลบมันไม่ออกสักที
10 มกราคม 2547 11:42 น.
เม็ดซายน์
ฝนตกจากฟ้าใช่ฟ้าเจ็บ
ฝนตกจากฟ้าใช่ฟ้าร้องไห้
ฝนตกจากฟ้าใช่ฟ้าเสียใจ
ฝนตกจากฟ้าทำให้ใครๆดีใจอีกหลายคน
หลังฝนตกรุ้งก็ทอสี
อากาศ ดี ดี กลับมาอีกหน
มันทำให้ใครอีกหลายๆคน
คลายความสับสนวุ่นวายใจ
น้ำตาตกจากดวงตา - _-
ไม่มีใครปรารถนาอยากจะได้
น้ำตาตกเกิดจากความเสียใจ
ฉันร้องไห้..เพราะผู้ชายเพียงคนเดียว
10 มกราคม 2547 11:39 น.
เม็ดซายน์
กลับมาอีกทำไม
ในเมื่อบอกจะไปรักกับเขา
ก็อย่ากลับมารื้อฟื้นเรื่องระหว่างเรา
กลับไปหาเขาที่รอเถอะคนดี
รักกันมากใช่ไหม
จะมาให้เห็นหน้าทำไมไปซะสิ
หรือถูกทิ้งจนต้องซมซานกลับมาที่นี่
บอกไว้ก่อนจะไม่มีฉันคนนี้คอบเช็ดน้ำตา
10 มกราคม 2547 11:35 น.
เม็ดซายน์
ออกไปจากชีวิตฉันน่ะพ่อคนเก่ง
ไม่ต้องมาทำเบ่งว่าหล่ออย่างโน้นอย่างนี้
ชีวิตฉันไม่ได้เกิดมาฟังเธอดูถูกน่ะคนดี
จะต้องให้พูดอีกกี่ที.ออกไปสิผู้ชายเฮงซวย