24 กุมภาพันธ์ 2552 06:09 น.
เมื่อวาน
ฉันไม่ไช่คนที่มีทุกอย่าง
ในหลายทางไม่ได้พร้อมเหมือนใครเขา
เป็นเพียงคนมีค่าแค่บางเบา
จะเปรียบเอากับเธอไม่ใกล้เคียง
อยากจะเข้าไปพูดไปรู้จัก
อยากจะทักทายเธอแต่เงียบเสียง
ยังไม่กล้าแม้จะส่งสำเนียง
เพราะเธอเพียงดุจนางฟ้าที่งดงาม
มีมากมายหลายคนที่ฉันเห็น
ว่าเป็นเช่นตัวฉันก็ล้นหลาม
ที่เฝ้าฝันเฝ้าเพ้อทุกชั่วยาม
ถึงคนงามอย่างเธออยู่รำไป
อยากจะรักหมดใจในเธอนี้
มันจะมีหนทางเป็นได้ไหม
เพราะฉันเองนั้นมีเพียงแค่ใจ
จะพอไหมที่จะรักคนอย่างเธอ
4 กุมภาพันธ์ 2552 02:48 น.
เมื่อวาน
เพราะฉันนี้มีเธอเป็นความฝัน
ตั้งแต่วันที่เราร่วมปรารถนา
จากวันนี้กี่เดือนปีล่วงเลยมา
เธอนั้นหนามีค่ากว่าสิ่งใด
มีเธอนั้นอันเป็นเช่นดวงใจ
มิอาจให้เธอนั้นจากไปไหน
หวงและห่วงทุกห้วงลมหายใจ
จากนี้ไปรักเธอเท่านั้นเอง