30 ธันวาคม 2548 00:12 น.
เมลโล่
ยินดีที่จะยืนอยู่ตรงนี้
อยู่กับที่ไม่ขอใกล้ ไม่อยากฝัน
ไม่เคยขอให้เธอหันมามองกัน
ไม่เคยหวังให้เธอนั้นมาสนใจ
ไม่อาจเอื้อมมือถึงเธอใครก็รู้
ได้ยืนอยู่ตรงนี้ดีแค่ไหน
ได้เห็นรอยยิ้มเธอก็สุขใจ
ได้ชิดใกล้ในฐานะที่ควรมี
เพราะหากเธอมองเห็นว่าเป็นฉัน
เพราะหากเธอแปรสัมพันธ์เธอหลีกหนี
ฉันจะอยู่ได้อย่างไรเล่าคนดี
คือเหตุผลที่มี ที่ปิดบัง
คือใครกัน ? ไม่สำคัญไม่ต้องถาม
ก็แค่ความห่วงใยจากคนข้างหลัง
คิดถึง'ใครสักคน'นี้บ้างก็แล้วกัน
เท่านั้นมันก็สุขใจก็มากพอ
21 ธันวาคม 2548 14:40 น.
เมลโล่
แอบมอบรอยยิ้มส่งไปให้
แอบวางจดหมายไว้หน้าห้อง
หลบหลบ ซ่อนซ่อน คอยแต่มอง
ด้วยเราสองไม่อาจครองคู่หัวใจ
เธอเป็นดาว ฉันเป็นดินใครก็รู้
ได้เฝ้าดู มองบนฟ้าสวยสดใส
แม้ความรักส่งไม่ถึงช่างประไร
แค่จะรักในหัวใจ ใครว่ากัน
เพียงเดินผ่าน วานเวลาให้ช้านิด
อยากใกล้ชิดกว่านี้หน่อยจะได้ไหม
เธอไม่เห็น ดาวไม่สนไม่เป็นไร
ดินเพียงอยากใกล้ไอดาวที่เฝ้ามอง