19 กุมภาพันธ์ 2547 12:09 น.
เมลโล่
ไม่เคยมีใครอยู่ตรงนั้น
แต่ฉันก็ยังคงเฝ้ามองหา
ไม่มีสายตาใด ๆ มองกลับมา
ความห่วงใยกลับไร้ค่า เมื่อไม่มีเธอ
------------------------------------------------------
13 กุมภาพันธ์ 2547 18:52 น.
เมลโล่
มองรอบกายใคร ๆ เขามีความสุข
จะนั่งจะลุก ก็มีคนคอยชิดใกล้
มีแต่ฉันที่นั่งอยู่กับหัวใจ
ไม่มีใครเคียงเราเหงาเหลือเกิน
เห็นความรักของใครเขาก็หวานชื่น
ฉันขมขื่น กลืนน้ำตา น่าใจหาย
คลาดกับเธอ เพียงก้าวเดียวเจ็บใจกาย
ใกล้แค่กาย แต่ห่างใจ ไกลเหลือเกิน
-----------------------------------------------------------
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:16 น.
เมลโล่
เจ็บพอหรือยัง
กับความรักที่เฝ้าฝากฝังให้เธออยู่เสมอ
และแล้วก็ได้รู้...ตัวตนที่แท้ของเธอ
เพราะที่จริงฉันก็หลงเพ้อ รักแต่..ลม
---------------------------------------------------------
8 กุมภาพันธ์ 2547 21:12 น.
เมลโล่
อากาศหนาวจับใจ
ออกมายืนหาอุ่นไอในลมหนาว
ก้าวเดินออกไปเรื่อย ๆ ทีละก้าว
ความว่างเปล่า เกาะกินหัวใจ ไร้คนปราณี
เธอคนดีของฉัน เป็นแค่สายลม
อยากไขว่คว้ามาชื่มชมกลับเลือนหาย
มีแต่อากาศ ว่างเปล่าไร้หัวใจ
แล้วนี่ใคร ตอบฉันได้ เหตุใดกัน
----------------------------------------------
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:54 น.
เมลโล่
ปล่อยความรู้สึกที่สับสน
คิด วก วน เรื่องเดิมอยู่ซ้ำเล่า
คำพูดเธอ มันบาดลึกในใจเรา
เรื่องของเธอเป็นอย่างไร...อย่ามาวุ่นวาย
ความหวังดีความห่วงใยมันไร้ค่า
เธอระอา ฉันมากเลยอย่างนั้น
จะได้รู้ ฉันจะได้เลิกทำมัน
จะเลิกฝันเลิกเพ้อ เธอคงพอใจ
เธอ..ไม่ใช่เธอ ที่ฉันเคยรู้จัก
เธอ ไม่ใช่คนที่ฉันเคยทักเคยยิ้มให้
เพราะตอนนี้เธอเหยียบย่ำหัวใจ
เธอ..คงไม่อยากเป็นพี่สาวที่แสนดีของฉันคนนี้อีกต่อไป
-------------------------------------------------------------------------------------