24 มกราคม 2547 20:16 น.
เมลโล่
เก็บไว้มาก็นาน
อยากกล่าวขานให้พี่น้องไทยโพเอ็มได้เห็น
ว่าคนนี้แหละคนที่เป็น
คนสำคัญในหัวใจของฉันเอง
-----------------------------------------------------------------
พี่สาวของเมลโล่ครับผม
24 มกราคม 2547 20:03 น.
เมลโล่
อยู่บ้านคนเดียว มันเหงาพิลึกแฮะ
อยากเจอเธอก็อยากเจอ แต่ก็ไม่รู้จะไปเจอได้ที่ไหน
อยากจะรู้ตอนนี้อยู่แห่งไหน
จะขอไปพบเจอเธอได้ไหมนอ
เธอเองก็รู้ฉันคนนี้ยังเฝ้ารอ
อยากจะขอเห็นหน้าให้หายคำนึง
แต่ก็ออกไปไหนไม่ได้เลย ก็มาลงเอยที่เจ้าเครื่องคอมตัวโปรดนี่ล่ะ
เปิดเวปโน้น ดูเวปนี้ตามประสาคนไม่อยู่สุข แล้ว . .
ยังไม่ทันเท่าไรก็หายเหงา
ก็เธอเข้ามาคุย chat กับฉัน
แปลกใจนักร้อยวันไม่เคยเจอกัน
แต่ตอนนี้ฉันก็ได้คุยกับเธอ
ถามทุกข์สุข ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง
ไม่กล้าบอกความอ้างว้างในใจฉัน
ก็แค่คุยเรื่อยเปื่อยสารพัน
บอกว่าฉันแสนสุขใจเท่านั้นเอง
แล้วไม่นานเธอก็ off line ไปซะแล้ว เอาเถอะยังไงก็ทำให้วันนี้ของผมไม่เป็นวันเหงาก็แล้วกัน
แม้เป็นเพียงช่วงเวลาอันแสนสั้น
แต่ยังทำให้ฉันอมยิ้มได้
ก็เพราะเธอที่ฉันมีอยู่เต็มหัวใจ
เข้ามาทักทายกันเท่านั้นเอง
* ยังไงก็ขอบคุณจริง ๆ ครับ พี่สาวของผม *
24 มกราคม 2547 14:51 น.
เมลโล่
เดินออกนอกบ้านที่เปลี่ยวเหงา
ลมพัดเบาใบไม้ปลิวไสว
อยากรู้จังตอนนี้เธอทำอะไร
คิดถึงกันบ้างไหมเวลาที่เธอ . . .
นั่งลงบนเปลตัวหนึ่งที่หลังบ้าน
ทิ้งการงานไว้ที่โต๊ะไม่เคยสน
เพราะจิตใจที่อ้างว้างแสนวกวน
เอาแต่คิดถึงคนเพียงคนเดียว
ตอนนี้เธอเป็นอย่างไรอยากจะรู้
เธอยังอยู่สบายดีใช่ไหม
รู้บ้างหรือเปล่าวมีคนคิดถึงแทบขาดใจ
อยากสบตาอยากอยู่ใกล้ทุกเวลา
-----------------------------------------------------------
23 มกราคม 2547 22:36 น.
เมลโล่
อีกไม่กี่เดือน พี่ก็จะจบแล้ว ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า
อ่านข้อความในสมุดบันทึกที่เธอเขียนให้ อ่านแล้วก็ใจหาย ตอนนี้ผมต้องเปลี่ยนจากคำว่า ไม่กี่เดือนเป็นไม่กี่วัน
อีก 20 วัน เธอจะต้องจากผมไป สู่โลกที่กว้างขึ้น เปิดประตูบานใหญ่ออกไป
ไม่อยากนึกถึงวันนั้นจริง ๆ วันรัก วันลา วันที่พี่ ๆ ต้องอำลาจากไปสู่รั้วมหาวิทยาลัย
คงเป็นวันที่น่ายินดี มีรอยยิ้มของความสำเร็จ
แต่ก็คงมีหยาดน้ำตาของใครบางคน น้ำตาแห่งความรัก ความผูกพันธ์ที่มีต่อกัน
คงไม่อาจฉุดรั้งเธอให้อยู่
ก็เพราะรู้คงเป็นไปไม่ได้
เมื่อวันหนึ่งแล้วเธอคงต้องไป
ก่อนจากไกลขอมอบใจไว้ให้เธอ
ฝากความรักความห่วงใยความคิดถึง
ส่งให้คนหนึ่งที่ฉันรักเสมอ
แม้พรุ่งนี้ฉันไม่อาจอยู่ใกล้เธอ
แต่อย่าให้วันนี้ต้องคอยเก้อเพ้อถึงแต่เธอข้างเดียว
อยากจะเดินไปบอกความในใจของฉันให้เธอได้ฟังแต่เธอก็คงรู้แล้วล่ะ ว่าผมคิดอย่างไรกับเธอ แต่ . .
เธอคิดอย่างไรกันหนออยากจะถาม
ยังคอยอยู่คอยติดตามรู้บ้างไหม
รักหรือไม่ อยากให้เธอช่วยบอกไป
คำตอบเป็นอย่างไรจะรับฟัง
หวังเล็ก ๆ อยู่ในใจ อยากจะได้ไปเที่ยวที่ไหนด้วยกันสักครั้ง มันคงทำให้ความสัมพันธ์ของเรามีมากขึ้นกว่านี้
แม้ว่าเธออาจไม่เคยสนใจใยดีฉันก็ตาม แต่ฉันก็อยากจะมีวันเวลาดี ๆ ร่วมกับเธอ
ฉันมีภาพถ่ายเธอก็มาก
แต่ก็อยากจะมีเธอมากกว่า
ไม่อยากมีแค่ภาพถ่ายที่ทำได้อย่างมากก็แค่คั่นตำรา
อยากจะมีตัวเธอมานั่งคั่นอยู่กลางหัวใจ
--------------------------------------------------------------------------------
23 มกราคม 2547 19:40 น.
เมลโล่
คิดถึง ก็นั่งก็นอนเพ้อ
คิดถึงเธอก็คอยแต่ฝันหา
อยากมีเธอเคียงกายใกล้สายตา
เฝ้าห่วงหาอาวรณ์ก็ถอนใจ
ทำอย่างไรความคิดจะไปถึง
สักนิดหนึ่งพอให้เธอได้รับรู้
ว่ายังคงมีคนเฝ้ารออยู่
หวังให้เธอได้เคียงคู่กันเรื่อยไป
-------------------------------------------------