14 ธันวาคม 2546 01:11 น.
เมลโล่
18 ปีแล้วสิเพื่อนของฉัน
นี่เป็นวันสุขสันต์แสนหรรษา
ขอให้เพื่อนมีสุขทุกเวลา
วันผ่านมาปีผ่านไปยังห่วงเธอ
ขอให้เพื่อนคนนี้ไร้ความทุกข์
ขอให้ทุก ๆ วันแสนสดใส
ขอให้*เขาคิดเหมือนเธอ*บ้างเป็นไร
ใจของเธอจะได้สุขเสียที
แต่ช่างเถิดอย่างไรเธอยังมีฉัน
ที่ยังคงเป็นเพื่อนกันอยู่เสมอ
จะอย่างไรฉันยังเป็นเพื่อนตายเธอ
รักเสมอ รักแบบเพื่อน เตือนใจเรา
----------------------------------------------------
สมหวัง สมปรารถนา นะ เพนกวินน้อย
14 ธันวาคม 2546 01:01 น.
เมลโล่
โทรไปถึงแล้วบอกว่าแสนห่วงหา
โทรไปบอกเธอว่าแสนคิดถึง
โทรไปเพราะหัวใจมันดื้อดึง
ทนคิดถึงเธอไม่ได้ต้องขอที
หลับฝันดี คำ ๆ นี้ฟังสั้น ๆ
เค้นออกมาจากใจฉันที่ให้ได้
เพราะคิดถึงเพราะทั้งรักทั้งห่วงใย
ห่างกันไกลกลัวเธอจะลืมกัน
อ้าวขอโทษ เธอไม่เคยจะมีฉัน
มันก็ฝันข้างเดียวไปเก้อ ๆ
ไม่เป็นไรวันนี้ยังม่มีเธอ
ขอได้คุยให้ได้เพ้อก็คงพอ
----------------------------------------
11 ธันวาคม 2546 23:47 น.
เมลโล่
นั่งคิดถึงทำอย่างไรไปไม่ถึง
นั่งคำนึงถึงเธอ ดวงใจฉัน
เฝ้านั่งนับวันเวลาทุก ๆ วัน
เมื่อไหร่กัน เมื่อไหร่เราจะพบเจอ
เมื่อวันนี้ต้องห่างไปไม่เจอหน้า
แต่สักวันล่ะหนาจะมาถึง
กลับมาหาเธอที่ฉันเฝ้ารำพึง
ก็เพราะรักฉันจึงต้องหวนมา
แม้ว่าเธอจะไม่สน ฉันไปไหน
ไม่เป็นไร อย่างไรก็จะมาหา
แม้ว่าเธอไม่มีฉันในสายตา
ไม่เป็นไร ปล่อยฉันบ้ารักเธอ พอ
-------------------------------------------
พรุ่งนี้ต้องไปธุระ ไม่เจอพี่สาว คิดถึงแย่เลย
พี่เค้าจะสนใจมั๊ยน๊า ว่าผมหายไปไหน
(เฮ่อ คงไม่หรอกมั๊งผมว่า) . . . . .
10 ธันวาคม 2546 22:41 น.
เมลโล่
ถึง ม้วย ดิน สิ้น ฟ้า มหาสมุทร
ไม่ สิ้น สุด ความรัก สมัครสมาน
แม้ อยู่ ใน ใต้ หล้า สุธาธาร
ขอ พบ พาน พิศวาส ไม่คลาดคลา
..แม้น เนื้อ เย็น เป็นห้วง มหรรณพ
ข้า ขอ พบ ศรีสวัสดิ์ เป็นมัจฉา
แม้ เป็น บัว ตัวข้านี้ เป็นภุมรา
เชย ผกา โกสุม ปทุมทอง
------------------------------------------------
ผมชอบกลอนตอนนี้มากเลย
ต้นฉบับจากพระอภัยมณี
แก้ไขนิดหน่อยเพื่อให้ตรงกับตัวผมครับ ^^
10 ธันวาคม 2546 11:26 น.
เมลโล่
ความรักกับความช้ำของฉันมันไม่ต่าง
เธอวางช่องว่างขีดกลางฉันเอาไว้
แม้ว่าฉันจะรักเธอมากเท่าไร
มันไม่มีผลอะไรกับใจเธอ
เธอมองข้ามมันไปอย่างไร้ค่า
ใจอ่อนล้ามองหาทางไม่เห็น
รักเธอมากให้เธอไปเท่าที่เป็น
เจ็บช้ำเองเจ็บหัวใจเธอไม่แคร์
รักเธอมากเท่าไร ก็เท่านั้น
เธอไม่เห็นมันสำคัญไม่มีค่า
ใจฉันเองมันอ่อนลงทุกเวลา
ถึงแม้ว่าจะรักเธอมากมาย