12 มกราคม 2547 21:07 น.
เมลโล่
วัน ๆ ไม่เป็นอันทำอะไรแล้วฉัน
คิดถึงเธออยู่ทุกวันไม่มีเบื่อ
รักที่ให้มันไม่มากจนเหลือเฟือ
แต่มันมีไว้เพื่อให้เธอคนเดียว
ที่ตอนนี้มีมากคือความคิดถึง
อยากให้ใครคนหนึ่งได้รับไว้
เพราะฉันมอบมันให้จากหัวใจ
ถ้าไม่รับไม่เป็นไร แต่ขอได้ไหมช่วยรับไว้ที
------------------------------------------------------------------
11 มกราคม 2547 09:50 น.
เมลโล่
ก็เพียงแค่คนคนหนึ่ง
ที่เธอไม่เคยซึ้งในความหมาย
ก็มีเพียงแค่หัวใจ
ที่ให้ไปเท่าไรก็ยังไม่พอ
ก็เป็นเพียงสิ่งไร้ค่า
ที่มันผ่านสายตาเธอไปเท่านั้น
เธอไม่เคยคิดอยากผูกพันธ์
รักของฉันมีค่าได้เพียงลม
พัดผ่านเธอไป ไม่มีความหมาย กับหัวใจเธอ
------------------------------------------------------------------
8 มกราคม 2547 21:52 น.
เมลโล่
ส่งรอยยิ้มจากใจมอบไปให้
แต่ไฉนตอบกลับด้วยการเมินหนี
ก็ไม่รู้เพราะเหตุใดบอกฉันที
ทำแบบนี้ไม่รู้ใจไม่รู้เลย
เธอมองฉันด้วยสายตาที่เหินห่าง
บอกกันบ้างทำไมเป็นแบบนั้น
หรือเพราะฉันมันเป็นคนไม่สำคัญ
เธอถึงทำท่าทางที่เฉยชา
---------------------------------------------------
7 มกราคม 2547 22:16 น.
เมลโล่
ทั้งที่บางทีเธอก็ทำเหมือนมีใจ
แต่แล้วไฉนอยู่ ๆ ก็ห่างเหิน
อยากจะรู้เหลือเกินคำตอบคืออะไร
บอกได้ไหมคิดอย่างไรกันคนดี
รู้หรือเปล่าว่าฉันรออยู่
ตัวเธอเองก็คงรู้รักแค่ไหน
ไม่มากมายแค่รักหมดหัวใจ
แต่ทำไมเธอกลับทำเฉยชา
แสดงออกให้ฉันได้รู้บ้าง
ว่าในใจมีฉันสักนิดไหม
อย่าปล่อยให้ฉันคิดเองเรื่อยไป
อาจทำให้เจ็บหัวใจ ถ้าเธอไม่เคยรักกัน
-------------------------------------------------------------
ทั้งที่บางทีก็ทำเหมือนมีใจ
แต่คำพูดบางคำก็ห่างเหินเฉยชาเสียเหลือเกิน
ทำเหมือนอยากอยู่ห่าง ๆ ฉันด้วยซ้ำไป
6 มกราคม 2547 23:59 น.
เมลโล่
จากคนคนหนึ่งที่เธอไม่เคยซึ้ง
จากใจดวงหนึ่งที่อยากให้เธอรับรู้
จากที่แห่งหนึ่งที่ใครบางคนนั่งอยู่
ตะโกนบอกผ่านสายลมเผื่อเธอจะรู้ความหมายมัน
เพียงคิดถึงจึงอยากเล่าอยากบอกไป
เพียงหัวใจที่ไร้ค่าไร้ความหมาย
เพียงแค่คิดยังรู้สึกอิ่มใจกาย
เพียงแค่อยากให้เธอได้รับฟัง
โปรดเถิดฟังฉันหน่อยจะได้ไหม
เพราะในใจเปี่ยมด้วยความคนึงหา
และเพราะฉันไม่ได้ไกลเพียงสายตา
แต่เพราะว่าฉันยังห่างทั้งหัวใจ
------------------------------------------------------