23 มกราคม 2547 22:36 น.
เมลโล่
อีกไม่กี่เดือน พี่ก็จะจบแล้ว ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า
อ่านข้อความในสมุดบันทึกที่เธอเขียนให้ อ่านแล้วก็ใจหาย ตอนนี้ผมต้องเปลี่ยนจากคำว่า ไม่กี่เดือนเป็นไม่กี่วัน
อีก 20 วัน เธอจะต้องจากผมไป สู่โลกที่กว้างขึ้น เปิดประตูบานใหญ่ออกไป
ไม่อยากนึกถึงวันนั้นจริง ๆ วันรัก วันลา วันที่พี่ ๆ ต้องอำลาจากไปสู่รั้วมหาวิทยาลัย
คงเป็นวันที่น่ายินดี มีรอยยิ้มของความสำเร็จ
แต่ก็คงมีหยาดน้ำตาของใครบางคน น้ำตาแห่งความรัก ความผูกพันธ์ที่มีต่อกัน
คงไม่อาจฉุดรั้งเธอให้อยู่
ก็เพราะรู้คงเป็นไปไม่ได้
เมื่อวันหนึ่งแล้วเธอคงต้องไป
ก่อนจากไกลขอมอบใจไว้ให้เธอ
ฝากความรักความห่วงใยความคิดถึง
ส่งให้คนหนึ่งที่ฉันรักเสมอ
แม้พรุ่งนี้ฉันไม่อาจอยู่ใกล้เธอ
แต่อย่าให้วันนี้ต้องคอยเก้อเพ้อถึงแต่เธอข้างเดียว
อยากจะเดินไปบอกความในใจของฉันให้เธอได้ฟังแต่เธอก็คงรู้แล้วล่ะ ว่าผมคิดอย่างไรกับเธอ แต่ . .
เธอคิดอย่างไรกันหนออยากจะถาม
ยังคอยอยู่คอยติดตามรู้บ้างไหม
รักหรือไม่ อยากให้เธอช่วยบอกไป
คำตอบเป็นอย่างไรจะรับฟัง
หวังเล็ก ๆ อยู่ในใจ อยากจะได้ไปเที่ยวที่ไหนด้วยกันสักครั้ง มันคงทำให้ความสัมพันธ์ของเรามีมากขึ้นกว่านี้
แม้ว่าเธออาจไม่เคยสนใจใยดีฉันก็ตาม แต่ฉันก็อยากจะมีวันเวลาดี ๆ ร่วมกับเธอ
ฉันมีภาพถ่ายเธอก็มาก
แต่ก็อยากจะมีเธอมากกว่า
ไม่อยากมีแค่ภาพถ่ายที่ทำได้อย่างมากก็แค่คั่นตำรา
อยากจะมีตัวเธอมานั่งคั่นอยู่กลางหัวใจ
--------------------------------------------------------------------------------
23 มกราคม 2547 19:40 น.
เมลโล่
คิดถึง ก็นั่งก็นอนเพ้อ
คิดถึงเธอก็คอยแต่ฝันหา
อยากมีเธอเคียงกายใกล้สายตา
เฝ้าห่วงหาอาวรณ์ก็ถอนใจ
ทำอย่างไรความคิดจะไปถึง
สักนิดหนึ่งพอให้เธอได้รับรู้
ว่ายังคงมีคนเฝ้ารออยู่
หวังให้เธอได้เคียงคู่กันเรื่อยไป
-------------------------------------------------
22 มกราคม 2547 23:42 น.
เมลโล่
เพราะอะไรฉันเองก็ไม่รู้
ทั้งที่มีเธออยู่เต็มใจฉัน
แต่ก็ปล่อยใจให้เหงาได้อีกวัน
คงเพราะฉันคิดถึงเธอมากไป
เธอคงไม่ว่าอะไรฉันหรอกนะ
เธอก็รู้นี่นาว่าฉันชอบเพ้อ
คิดอะไรไม่ออกก็คิดถึงเธอ
ก็ยังเก้อคิดไปเพียงคนเดียว
------------------------------------------------
22 มกราคม 2547 23:34 น.
เมลโล่
เธอเคยรู้สึกเหมือนฉันบ้างหรือเปล่า
เวลาที่เธอเหงามองข้างกาย ใครไม่สน
เมื่อฉันเป็นแบบนี้ ความรู้สึกของฉันมันช่างวกวน
อยากจะมีใครสักคนเคียงข้างกัน
แต่ตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่า
สิ่งที่ต้องการไขว่คว้ามีจริงไหม
เฝ้ารอ เฝ้ามองหารอบ ๆ กาย
ไม่มีใครสักคนที่ต้องการ
-------------------------------------------------------------
21 มกราคม 2547 22:35 น.
เมลโล่
คงเพราะเธอสิใช่ไหม
ที่ทำให้หัวใจไหวหวั่น
เฝ้าละเมอคอยเพ้ออยู่ทุกวัน
หรือเพราะฉันฝันไปเพียงข้างเดียว
เมื่อฉันมีเธออยู่ในใจ
ก็ทำให้ได้รู้ตัวเองว่า
ฉันเกิดมาเพื่อรอเวลา
เวลาที่จะมอบใจให้ใครสักคน
แม้เธอไม่เคยมอบหัวใจกลับมาให้ฉัน
เธอไม่เคยจะรักกันฉันก็รู้
แต่เธอรู้บ้างไหมสิ่งที่ทำให้ฉันคอยอยู่
บอกให้รู้ฉันรออยู่เพื่อพบเธอ
--------------------------------------------------------