24 กรกฎาคม 2551 02:52 น.
เมลโล่
ฝัน
เพ้อ
ถึง
บุคคลที่ไม่อาจพบเจอได้ในความจริง
เกิดความรักในความฝัน
เธอเป็นใคร ?
แล้วฉัน เป็นใคร
ในสายตาของเธอ
ไม่มีความทรงจำในการพบกันครั้งนั้น
กระทั่งพบกันในครั้งนี้
แล้วด้วยเหตุผล หรืออะไร ?
ที่ทำให้ฉันพบเธอในความคิด
ที่ดูราวกับความจริงเหล่านั้น
จินตนาการ
โลดแล่นไปไกลแสนไกล
โดยที่จิตใจไม่อาจควบคุม
โอ
ที่รักในความฝันของฉัน
ฝันลมลมคืนนี้
จะมีเธออีกไหม
ได้โปรด
กลับมามอบจุมพิศ
ที่ทำให้
ชีวิตของฉัน
โลดแล่นบนปุยเมฆ
โดยไม่คนึงถึงความเป็นจริง
อีกสักครา
ที่รัก
16 สิงหาคม 2549 14:20 น.
เมลโล่
เธอไม่เคยจากฉันไปไหน แม้ว่านานเท่าไหร่
เธอยังคงอยู่ที่เดิมในหัวใจ ~ ไม่เคยห่าง
หนทางแสนไกล อาจทำให้ภาพดูเลือนลาง
หากแต่ความรักไม่เคยจาง ไปจากใจ
หน้าเก่า ๆ ยิ้มทักทาย ^_^
นานเท่าไรที่หัวใจไม่ได้ยิ้มออกมาแบบนี้
รักเก่าเก่า เธอลืมไปบ้างไหม .. คนดี
หากแต่ในหัวใจของฉันคนนี้ ยังคงมีเธอ
30 ธันวาคม 2548 00:12 น.
เมลโล่
ยินดีที่จะยืนอยู่ตรงนี้
อยู่กับที่ไม่ขอใกล้ ไม่อยากฝัน
ไม่เคยขอให้เธอหันมามองกัน
ไม่เคยหวังให้เธอนั้นมาสนใจ
ไม่อาจเอื้อมมือถึงเธอใครก็รู้
ได้ยืนอยู่ตรงนี้ดีแค่ไหน
ได้เห็นรอยยิ้มเธอก็สุขใจ
ได้ชิดใกล้ในฐานะที่ควรมี
เพราะหากเธอมองเห็นว่าเป็นฉัน
เพราะหากเธอแปรสัมพันธ์เธอหลีกหนี
ฉันจะอยู่ได้อย่างไรเล่าคนดี
คือเหตุผลที่มี ที่ปิดบัง
คือใครกัน ? ไม่สำคัญไม่ต้องถาม
ก็แค่ความห่วงใยจากคนข้างหลัง
คิดถึง'ใครสักคน'นี้บ้างก็แล้วกัน
เท่านั้นมันก็สุขใจก็มากพอ
21 ธันวาคม 2548 14:40 น.
เมลโล่
แอบมอบรอยยิ้มส่งไปให้
แอบวางจดหมายไว้หน้าห้อง
หลบหลบ ซ่อนซ่อน คอยแต่มอง
ด้วยเราสองไม่อาจครองคู่หัวใจ
เธอเป็นดาว ฉันเป็นดินใครก็รู้
ได้เฝ้าดู มองบนฟ้าสวยสดใส
แม้ความรักส่งไม่ถึงช่างประไร
แค่จะรักในหัวใจ ใครว่ากัน
เพียงเดินผ่าน วานเวลาให้ช้านิด
อยากใกล้ชิดกว่านี้หน่อยจะได้ไหม
เธอไม่เห็น ดาวไม่สนไม่เป็นไร
ดินเพียงอยากใกล้ไอดาวที่เฝ้ามอง
24 เมษายน 2548 19:36 น.
เมลโล่
กลับมาใช้ชีวิตอย่างเก่า
ลบเรื่องราวแสนวุ่นวายสับสน
กับอะไรอะไรที่ทำให้ใจมันวกวน
อยากหลีกไปให้พ้น พ้น จากคนไม่จริงใจ
กลับมาเจอกับเพื่อนเก่า
ที่เคยอยู่กับเรา มาตั้งแต่ไหน ไหน
เพลงเบา เบา หนังสือหนึ่งเล่ม กับหมอนสักใบ
ไม่เห็นจะต้องไปยุ่งกับใคร ใจก็ยังอยู่ได้ สบายดี
เอนกาย พักใจลงที่เก่า
ห้องที่เคยมีแต่เรา เมื่อก่อนก็เคยเป็นแบบนี้
จะไปสนใจทำไม กับหัวใจใคร ๆ ที่ไม่รักดี
พักหายใจสักที แล้ววันพรุ่งนี้ ฉันจะกลับไปแกร่งอย่างเคย