26 มกราคม 2557 13:25 น.
เมต้าไซรัป
ทำไม ทำไม และทำไม ในดินแดนแห่งนี้
ถึงมีมนุษย์ มนุษย์ และมนุษย์ที่ต้องการ
ความสับสนวกวนวุ่นวายอยู่ตลอดเวลา
ทำไม ทำไม และทำไม พวกมนุษย์
มนุษย์ และมนุษย์กลุ่มหนึ่ง
ถึงอ้างตัวเองเป็นเทวดาแรงฤทธิ์
ที่จะมาช่วยขจัดความชั่วร้ายให้หมดไปจากผืนแผ่นดิน
ด้วยวิธีการดิบเถื่อนถ่อยสถุน
เหตใดมนุษย์ที่ยังคงเป็นมนุษย์ มนุษย์ และมนุษย์
ถึงได้ยืนนิ่งเป็นหุ่นไล่กาเฝ้ามองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ในทุกวัน ทุกวัน และทุกวัน ที่ผ่านไปและผ่านมา
ด้วยความเหนื่อยหน่ายบูดเบื่อขยะแขยง
ทำไม ทำไม และทำไม เสียงนกหวีดถึงได้ครวญคราง
แข่งกับเสียงหวีดร้องของนกปรอดหัวโขนในกรงขัง
ในเช้าของวันใหม่ท่ามกลางมวลอากาศเย็นเยือก
ทำไม ทำไม และทำไม ฉันจึงต้องตั้งถาม
ต่อมนุษย์ มนุษย์ และมนุษย์ ที่กลายร่างเป็นเทวดา
นั่นเป็นเพราะว่า เพราะว่า และเพราะว่า.......
พวกมันบังอาจมาปลุกฉันให้ตื่นออกจากความฝัน
มาเจอความจริง ความจริง และความจริง
ที่งี่เง่าเบาปัญญาสุดจะหาตัวอักษรมาบรรยาย
ณ ท้องทุ่งบางกะปิที่ฉันคุ้นเคยในเช้าวันนี้
มันจึงกลายเป็นบางกะปิในเขตอิทธิพลของ
มนุษย์ มนุษย์ และมนุษย์ที่สถาปนา
อาณาจักรศรีวิชัยใหม่สาขาคลองจั่น
โอ้เอ๋ยตัวฉัน ตัวฉัน และตัวฉันทำไมนะทำไมกัน
ถึงไม่อ้างตัวเองเป็นเทวดาไปกับพวกมัน
นั่นสิวะ ทำไม ทำไม และทำไม
มึงซึ่งก็คือตัวกูไม่เข้าร่วมฝูงเทวดาเหล่านี้
...หรืออาจจะเป็น อาจจะเป็น และอาจจะเป็นเพราะว่า
ความสงสัย สงสัย และสงสัยที่มีนามว่าปีศาจร้ายนั้น
กำลังหาหนทางที่ดิบน้อยกว่าเถื่อนถ่อยน้อยกว่าสถุนน้อยกว่า
มาเป็นอีกตัวเลือกหนึ่งสำหรับความจริงในโลกปรากฏการณ์
นอกเหนือจากนั้น อนิจจาปีศาจร้ายมักจะเป็นอมตะเสียด้วยสิ
2 มกราคม 2557 12:45 น.
เมต้าไซรัป
เนิ่นนมนานขานเล่าอ้างร่างอักษร
แบ่งวรรคตอนถอนมนุษย์หลุดส่ำสัตว์
จึงมองหาล่าความคิดบิดรหัส
เพื่อยืนหยัดถัดแถแปรแหย่ผู้คน
ล้วนชนชั้นนั้นจักมีดีและชั่ว
มองหาทั่วขั้วสุดโลกโขกตัวตน
ว่าแท้จริงชิงอำนาจกวาดฝูงชน
เพื่อทานทนวนเวียนเปลี่ยนเฆี่ยนบัลลังก์
ใครไม่รู้รู้หรือไม่ใช่หรือมั่ว
ว่าดีชั่วเป็นร่างทรงหลงรัก-ชัง
แต่มนุษย์สุดลึกล้ำย้ำเชื่อฟัง
ชาติจึงพังรังสลายในพริบตา
ก็คนดีมีคนชั่วทั่วถ้วนถึง
มนุษย์จึงขึงโลกไว้ในมายา
ปลอบลดหน่ายคลายบูดเบื่อเมื่อเวลา
ตายมาหาตายมาพบจบสิ้นไป
ไม่มีดีมีชั่วช้าล้าถอยหลัง
มีเพียงลังฝังความจริงกลิ้งกลอกไส
หากวันนี้ชี้น้ำนกยกชักใย
คงเป็นไปในโลกหล้าฟ้าเบื้องบน
1 มกราคม 2557 11:14 น.
เมต้าไซรัป
โอ้ความฝันมันมีอยู่เพื่อใครหนอ
ดวงใจรอขอให้พบสบสิ่งนั้น
ในท่ามกลางหมุนเวียนเปลี่ยนคืนวัน
ก่อนจากกันฉันและเธอลองหลับตา
ในความมืดสิ่งใดเล่าครองพื้นที่
อคติี่รี่เร็วเร่งเฉ่งอำลา
หรือความมืดล้วนแท้จริงใช่มายา
ใช่วาจาปลุกปลอบสร้างอ้างรุกราน
ช่วยไม่ได้หากความฝันมันมีอยู่
บนปลายทู่พู่กันเปื้อนล้วนต้องการ
ให้ความงามอมตะได้เบ่งบาน
ทั่วจักรวาลเอกภพเป็นหนึ่งเดียว
แรกเริ่มฉันถูกจับโยนเลือกไม่ได้
ความโหดร้ายยืนรออยู่ให้ใจเสียว
แหกปากร้องฟ้องโวยวายดังลั่นเชียว
เหมือนกับเธอนักเทียวโอ้ทรามวัย
หลังจากชินกินทุกอย่างร่างขยาย
เห็นความตายย่างกรายผ่านนึกสงสัย
ว่ามันเดินเหิรเหาะจากแห่งหนใด
หรือมิใช่มันมีอยู่ในตัวเรา
จนวันหนึ่งถึงคิดได้กลายเป็นบ้า
การเข่นฆ่านองเลือดเถื่อนอับเฉา
เป็นฉากหนึ่งการแสดงแสงสีเงา
อุดมการณ์งี่เง่าสว่างพลัน
ดังนั้นเองสิ่งที่เีขียนจากคนบ้า
อย่าถือสานักเลยสหายฉัน
เพราะเราล้วนถูกขังในกรงเดียวกัน
ต่างที่ว่าความฝันนั้นรับใช้ใคร
หน้าส่วนตัว
2874
