11 ตุลาคม 2552 22:32 น.
เมจิคเชี่ยน
เสียงลมแผ่วพัดผ่านผ้าม่านพริ้ว
เสียงต้นหลิวโยกไหวส่ายซ้ายขวา
เสียงดนตรีบรรเลงเป็นเพลงมา
เสียงดอกหญ้าร้องร่ำชุ่มฉ่ำใจ
ฉันหลับตานึกตามความที่เห็น
สิ่งที่เป็นตรงหน้าน่าดูไหม
เพียงสัมผัสแผ่วเบาก็เข้าใจ
โลกใบใหญ่ยามนี้สีชมพู
ฉันลืมตามองออกนอกหน้าต่าง
ท้องฟ้ากว้างยิ้มให้ได้รับรู้
การมาถึงของดาวพร่างพราวพรู
ที่เคยอยู่เช่นตอนก่อนจากลา
ฉันเฝ้านับวันรออย่างต่อเนื่อง
คิดถึงเรื่องเธอเสมอรู้ไหมหนา
แม้ผ่านพบคนใดใกล้เข้ามา
ก็ปิดตาปิดใจ...ให้เพียงเธอ
ฉันดีใจวันนี้ที่ตรงหน้า
เธอกลับมาที่เก่า ของเราเสมอ
ไร้ซึ่งคำพูดใด...แค่ได้เจอ
ใจบอกเธอ จุดจุดจุด... ที่สุดเลย
------------------
ไม่ได้มานาน+แต่งกลอนนานมากๆเลยครับ
สบายดีนะครับทุกท่าน ^^
อิอิ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
1999
