5 สิงหาคม 2548 12:46 น.
เมจิคเชี่ยน
..............
คิดจะเขียนกลอนเล่นเป็นเรื่องเรื่อง
คิดแล้วเปลืองสมองอันผ่องใส
คิดถึงข้าวหมูกรอบที่ชอบใจ
คิดอะไรไม่รู้ดูพิกล
ยามดึกดื่นเดียวดายใต้แสงขาว
ยามไร้สาวเคียงข้างนางไม่สน
ยามแมงสาบตัวน้อยลอยน้ำวน
ยามฉงนควายน้อยคอยขุนทอง
สวัสดีที่รักท่านนักอ่าน
สนุกสนานกันต่อผมขอร้อง
สมาธิอย่าทำนำครรลอง
สงบหมองมิดีมีแต่ดัง
ชูมือซ้ายสลับขวามาโยกย้าย
ชูวิทย์ผายลมตดจนหมดขลัง
ชูสองนิ้วสู้ตาย...อุ้ยอายจัง
ชูฝรั่งลูกโตโอ้น่ากิน
บ้าไปแล้วแบ้วบ้องติ๊งต๊องแน่
บ้าแหงแหงดูนกบินผกผิน
บ้าพลังข้ายิ่งใหญ่ในแผ่นดิน
บ้ารักยิ่งพร้อมยอมตรอมหัวใจ ..(แหวะ)
อย่าพึ่งงงผู้อ่านรำคาญจิต
อย่าหงุดหงิดตีนกาบนหน้าใส
อย่าทะเล่อทะล่ามาแต่ไว
อย่าซอกไซ้ซอกคอต่ออารมณ์
เริ่มหมดมุขเขียนกลอนตอนเพ้อเจ้อ
เริ่มเบลอเบลอเห็นหมาเป็นขนม
เริ่มแล้วครับหนังโป๊...โอ้ผู้ชม
เริ่มแล้วล้มกูเบื่อ...เชื่อมึงจริง
ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านนี้
ขอชวนลี้หลีกภัยหาไหล่ผิง
ขออำลานอนหลับทับเกงลิง
ขอผู้หญิงคิดถึงผม...จนอ้วกเอย.
............................
********
แบบว่าเมจิคเชี่ยน ปวดหัวกับเรื่องไอ้นั่น ไอ้นี่ ไอ้โน่น ไอ้อะไรวะ 555 (งงเอง)
หลายอย่างมากเลย ............
ไปๆมาๆได้บทกลอนบทนี้ออกมา
....
ส่วนไอ้เรื่องที่ชวนปวดหัวนั่น ก็ได้คำตอบแหละขอรับ
คือ...
(ช่างแม่......ง เห้อ)
55555
Ps. ขออภัยนะขอรับที่บางข้อความไม่สุภาพ : )
1 สิงหาคม 2548 23:19 น.
เมจิคเชี่ยน
*****************************
จ้องมองหน้าคนหนึ่งซึ่งพิลึก
มันรู้สึกพิกลฉงนยิ่ง
แววตาดูเกรี้ยวกราดอาฆาตจริง
มองทุกสิ่งเลวร้ายหมายทำลาย
บ้างส่งเสียงเจี๊ยวจ้าวราวคนบ้า
เดินไปมากุมขมับกระสับกระส่าย
เพ้อรำพึงรำพันอย่างเดียวดาย
เดี๋ยวดีร้ายสับสนจนคาดเดา
เพียงสักพักแววตาก็มาเปลี่ยน
อารมณ์เวียนเขียนจิตเป็นพิษเศร้า
หยดน้ำตาไหลแต้มแก้มเบาเบา
ดูเงียบเหงาเหมือนคนร้อนรนใจ
ฉันยืนมองคนนั้นอย่างหวั่นจิต
แล้วเริ่มคิดนึกพลางอย่างสงสัย
เขาเป็นคนดีชั่วตัวอะไร
เขาเป็นใครใคร่ถามอยากรู้ความ
พลันเอ่ยปากดังลั่นนั่นใครหรือ
โปรดบอกชื่อฉันหน่อยเริ่มค่อยถาม
เขายืนมองข้องใจในกระจกงาม
ไม่มีความตอบกลับ...รับออกมา
..............
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
1338
