27 กุมภาพันธ์ 2547 22:40 น.
เมจิคเชี่ยน
พูดจาว่าคนอื่นลับหลัง สนุกนักหรือ
หน้าด้านทำตาซื่อๆ สนุกใช่ไหม
ถ้าเก่งจริงมาพูดตรงหน้าฉันสิ คนหลายใจ
เที่ยวพูดใส่ร้าย ให้ใครคิดว่าฉันทิ้งเธอ
ไงล่ะ ทำไมไม่พูดออกมา
อยู่ตรงหน้านี่แล้วไง ยัยคนตีหน้าเซ่อ
ไม่ต้องมาทำเป็นมีน้ำตา ฉันไม่หลงละเมอ
คิดว่าฉันจะให้อภัยเสมอ ไม่มีทาง
คนหลอกลวงปลิ้นปล้อนอย่างเธอนี้
ต้องโดนเหยียบย่ำอย่างเต็มที่ ให้เสียใจซะบ้าง
หลงระเริงไม่มีใครมาทำร้าย ไม่มีทาง
ฉันนี่แหละคนแรกที่ต่อร้าง และขัดขวาง
..........ดูสิใครจะแน่กว่ากัน .........
ไม่เกี่ยวกะผมเป็นแค่บทกลอน อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2547 00:26 น.
เมจิคเชี่ยน
รู้ว่าทำเช่นนี้มันผิด
ทำลายความเป็นตัวเองอย่างสิ้นคิด ไร้เหตุผล
ยอมรับอย่างหน้าตาชื่นบาน โดยไม่ร้อนรน
ใครจะมองอย่างไรไม่สน แค่เพียงทำตามหัวใจตนก็พอ
ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
ไม่ได้ไปวิงวอน ออดอ้อนร้องขอ
รู้เพียงแต่ว่า เธอคือใครคนหนึ่งที่เฝ้ารอ
หากต้องเสียทุกอย่างก็ยอมอย่างเต็มใจ
อย่าถามอะไรให้มากนัก
หากทำเพื่อใครคนหนึ่งที่เรารัก ฉันยินดีเข้าใจไหม
ที่ยังมีลมหายใจอยู่ทุกวันนี้ เพราะเธอคนดี...คนของหัวใจ
หากอยากรู้เหตุผลคืออะไร
......คำตอบมันสั้นๆ ง่ายๆ.....เหตุผล คือ รักเธอ .......
บางทีคนเรามันก็ไร้เหตุผลเนอะ ...
..... บทกลอนไม่เกี่ยวกะผมนะ อิอิ
ผมเป็นคนโสด เป็นคนไร้รักขอรับ ฮี่ๆๆ
17 กุมภาพันธ์ 2547 00:40 น.
เมจิคเชี่ยน
จากวันนั้น ก็ผ่านมานานเนิ่น
ที่ฉันเดินไปจากเธอ ณ ตรงนี้
ถามใจตัวเอง ว่าทำไมจึงทิ้งไปไม่ไยดี
ตอบไม่ได้กับเหตุผลที่มี แต่รู้ว่าทำให้เธอมี...น้ำตา
วันนี้ ฉันกลับมา ตรงที่เก่า
เธอยิ้มต้อนรับเหมือนวันที่เคยมีคำว่า เรา ...ฉันดีใจหนักหนา
แต่ความรู้สึกถูกสะกดด้วยคำว่าผิด กับวันวานที่ผ่านมา
ไม่สามารถอภัยให้ตัวเองที่จากลา โดยไม่รับรู้ว่าเธอรู้สึกเช่นไร
เธอถามว่า...เป็นอย่างไรบ้าง
การแสดงออกของเธอทุกอย่าง ช่างเหมือนเดิมรู้ไหม
ฉันพูดไม่ออก ได้แต่มองหน้าเธอแล้วยิ้มให้ไป
แค่รับรู้ว่าเธอสดใส และเธอเองก็มีใคร...ฉันไม่ควรกลับมา
กลัวห้ามใจตัวเองไม่ไหว
ฉันจึงตัดสินใจถอยหลัง ไม่ก้าวไปข้างหน้า
ก่อนที่จะเกินเลยมากไปกว่านี้ ให้ความรู้สึกดีๆหยุดที่คำว่าลา
เดินจากเธอไปช้าๆ พร้อมรอยน้ำตาในหัวใจ
ลืมซะ เรื่องราวของเรา
อย่าห่วงกันเหมือนวันเก่า เพราะยิ่งจะทำให้ฉันเศร้ารู้ไหม
ให้ลืมว่าฉันเป็นคนคุ้นเคย ทำเฉยๆเหมือนคนที่ผ่านมาและผ่านไป
เพราะยิ่งเธอทำดีกับฉันมากเท่าไหร่
.........ฉันรู้สึก...ยิ่งเสียดาย....เธอเหลือเกิน
************
อย่าห่วงกันเลย มองฉันให้เป็นเหมือนคนอื่น
ไม่อยากฝืน ทนรับความดีที่ให้มา
..... หลบไปเลยไม่เจอหน้ากัน ฉันว่ามันก็คงดีกว่านี้
............... ยิ่งเธอดี ก็ยิ่งเสียดาย ..........
เหะๆ ..... กลอนเก่าๆ รู้สึกว่ายังแต่งได้ไม่ค่อยดีเท่าไร
แต่ก็อ่านๆไปเห้อ อิอิ 555 .....
13 กุมภาพันธ์ 2547 17:34 น.
เมจิคเชี่ยน
อดีต....
ฉันมองความรัก~ในแง่ร้าย
มันคือสิ่งที่ทำลาย~ความเป็นฉัน
บั่นทอนความรู้สึก ให้เจ็บช้ำลึกนานนับวัน
หลายหยดน้ำตาที่สำคัญ~ต้องเสียมันแบบฝืนใจ
ฉันปิดกลั้นตัวเอง~ไม่อยากมีรัก
กลัวว่าจะแบกความช้ำที่แสนหนัก อีกไม่ไหว
ภาพความทรงจำเก่าๆ มันย้ำว่าต้องปวดร้าวอีกเท่าไป
ความรักเป็นเรื่องเหลวไหล~ฉันเกลียดมัน......
ปัจจุบัน
ฉันมองความรัก~ในแง่ดี
เป็นความรู้สึกที่งดงาม คล้ายๆอยู่ในความฝัน
มากค่าเกินจะบรรยาย~ฉันตีความหมายว่าสำคัญ
เหตุผลที่ทำให้คิดเช่นนั้น...ก็ตั้งแต่เมื่อวันเธอเดินเข้ามา
ขอบคุณเธอมากนะ~ สำหรับทุกสิ่ง
ที่ทำให้ฉันรู้ว่าในความจริง ความรักนั้นก็มีค่า
เธอไม่ใช่คนที่ดีเลิศ แต่ก็ทำให้ฉันเกิดความรู้สึกนี้ขึ้นมา
คือความพิเศษมากกว่ารักธรรมดา
.......................และทำให้ฉันรู้ว่า ~ฉันรักความรัก -^^-
***ของแถม อวยพรวันเกิดให้กับเพื่อนขอรับ...
ให้แด่ทุกๆคนที่เกิดวันนี้ด้วยขอรับ
...................................................................
ก่อนเปิดของขวัญอยากบอกกันสักนิด
ว่าฉันได้ร่ายเวทยมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ใส่เอาไว้
คือเสกให้เจ้าของวันเกิด...น่ารักกิ๊กกั๊กกว่าใคร
ถึงของขวัญไม่โดนใจ...แต่ต้องเก็บไว้นะตัวเอง
10 กุมภาพันธ์ 2547 02:59 น.
เมจิคเชี่ยน
ลึก~ลึก ภายในใจ
มีคำหนึ่งคำเก็บไว้~ซึ่งเธอไม่รู้ว่า
ฉันรู้สึกอย่างไร...ภายใต้ความเฉยชา
เพียงเธอเสียหนึ่งหยดน้ำตา
...ฉันกลับปวดพร่ามากกว่า เหมือนโดนเข้าเอง
แต่ฉันเป็นเพียงคน~หนึ่งคน
ไม่อาจซึมซับความหมองหม่น ที่เธอโดนข่มเหง
ไม่อาจทำให้เธอหายเศร้า....และวังเวง
ไม่อาจไปละเลงความสดใส ให้คืนกลับมา
ได้แต่ปล่อยให้ใจ~หนึ่งใจ
แอบเข้าไปแบ่งเบาความรู้สึกที่เธอ...เจ็บล้า
ให้หัวใจชิดใกล้ ซับหยดน้ำใสๆที่ปลายตา
แม้จะแผ่วเบามากกว่า สิ่งที่เธอพบมา
.....แต่ก็ด้วยความรู้สึกที่เรียกว่า ความรัก
หน้าส่วนตัว
889
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
