23 กันยายน 2546 09:30 น.
เมจิคเชี่ยน
ความรัก~เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่
แอบซ่อนอยู่ในหัวใจดั่งความฝัน
เธอเองก็เหมือนทุกคนที่เคยพบกัน
แต่กลับมีความสำคัญมากกว่าใคร~ใคร
เพราะเธอเป็นผู้หญิงธรรมดา
ฉันจึงเห็นคุณค่า และเข้าใจความหมาย
อ่อนโยน ลึกซึ้งกว่าใครล้านคนมากมาย
หัวใจ~เลยให้เธอเข้ามาผูกพัน
เธอแสดงความรักผ่านมาให้ได้เห็น
ผ่านแววตาที่ใสเย็น ส่งตรงถึงฉัน
ยิ่งน่าค้นหา ยิ่งน่าทำความรู้จักทุกวัน
เช่นนั้น~หัวใจจึงเต็มใจให้เธอสลักความรัก ไว้ภายใน
เธอกุมมือฉัน แล้วพาเดินไปในโลกสีชมพู
ลบความหดหู่ ที่ฉันเคยอยู่ในโลกสีหม่นที่ร้างไร้
กับชีวิตคนหนึ่ง เธอเข้ามาอุดรอยรั่วให้จางหายไป
โลกจึงดูอบอุ่นยิ่งใหญ่ ชีวิตมีแรงบันดาลใจมากกว่าที่ผ่านมา
หนทางข้างหน้าแม้จะยาวไกล
ฉันพร้อมที่จะก้าวไป แค่มีเธออยู่ใกล้และห่วงหา
เธอส่งสายตาและจับมือฉันไว้ สื่อถึงความมั่นใจตลอดเวลา
จากวันนี้ไปฉันเข้าใจแล้วว่า ชีวิตนี้จะอยู่เพื่อรักใคร
เราจะมีกันและกัน และทุกวันจะรักกันตลอด
และจะโอบกอดซึมซับความหวาน กับการอยู่ใกล้
ช่วงเวลาทั้งหมดจะมีความสำคัญ สำหรับเราทุกวันไป
ชีวิตนี้จะแน่นไปด้วยความสุขอันยิ่งใหญ่
.........................ที่มาจากลมหายใจของเราทั้งสองคน
************************
กว่าจะเขียนเสร็จเล่นเอาซะเหงื่อแต๊กเลย
ไม่คิดว่าจะออกมายาวขนาดนี้ ... พอไปโบสถ์ได้ละมั้ง อิอิ
21 กันยายน 2546 02:47 น.
เมจิคเชี่ยน
นอนมองดวงดาวบนผืนทราย
จำนวนมากมาย พร่างในผืนฟ้า
ทันใดนั้น ก็พลันสงสัยขึ้นมา
แล้วทุกเวลา ดวงดาวจะมองลงมาเห็นใคร
จะเห็นเม็ดทรายหรือเปล่า
ที่ทับถมเป็นหาดยาว ริมทะเลใส
ในคืนฤดูร้อน รอยแดดยังกรุ่นไอ
หากฟ้ากระพริบครั้งใด...
....เม็ดทรายก็ยังยิ้มรับดวงดาว...
ฉันเองมีเธอเสมอในสายตา
คิดถึง ห่วงหา ท่ามกลางความรักที่แสนเหงา
จึงขึ้นอยู่กับเธอเท่านั้น เธอ~ ที่เป็นดวงดาว
ว่าจะมองลงมาเห็นหัวใจฉันหรือเปล่า ฉัน...ที่เป็นเม็ดทราย
******************
17 กันยายน 2546 00:37 น.
เมจิคเชี่ยน
อากาศร้อนกว่าร้อน
อยากนอนก็นอนไม่หลับ
รอดาวขึ้นครบฟ้า จึงเริ่มนับ
หวังว่าเธอ จะได้รับความคิดถึงที่ส่งไป
ฝนตกทั้งคืนทั้งวัน
เคยมีฉันแทรกในความฝันบ้างไหม
รู้หรือเปล่าว่าไม่หวง แต่ห่วงใย
สำหรับฉัน เธอเป็นหัวใจดวงเดียวที่มี
ลมหนาวเข้ากันกับแดดอุ่น
กาแฟแก้วหอมกรุ่น อยากให้มาอยู่ตรงนี้
แล้วจะบอกตรงๆ ว่าทุกฤดูกาลที่โลกมี
ฉันตั้งชื่อไว้แล้วอย่างดี ชื่อ ฤดูกาลที่ฉันรักเธอ
**********************************************
อากาศที่พิโลกแมร่งแปลกวุ้ย .... 3 ฤดู ชัดๆ (-..-)
10 กันยายน 2546 16:11 น.
เมจิคเชี่ยน
เรือลำหนึ่งลอยกลางทะเล
อย่างว้าเหว่ บนเกลียวคลื่น
ดาวไม่มากดวง บางค่ำคืน
อาจตื่นเพียงเพื่อเป็นเพื่อนพระจันทร์
หิ่งห้อยในทุ่งกว้าง
เดินทางมาจากโลกแห่งความฝัน
ดอกไม้ไม่งามอยู่ตามแจกัน
เพราะมันหอมอยู่ตรงระเบียงบ้าน...ทุกเช้าที่ตื่นมา
ชีวิตฉันมีชีวิตเดียว
แต่ก็ได้ผูกพันข้องเกี่ยวคบหา
กับเธอฉันรักแล้ว รัก~ทุกการเคลื่อนที่ของเข็มนาฬิกา
และจะรักจนกว่า ทั้งโลกจะไม่เหลือเวลาหมุนเดิน...
*******
ฉันไม่ได้หายใจเพื่อเธอ...
แต่เพราะเธอทำให้ฉันอยากหายใจ ...
http://spell.diaryclub.com ^^
8 กันยายน 2546 09:56 น.
เมจิคเชี่ยน
เหมือนโลกทั้งใบมาหยุดอยู่ตรงหน้า
ก็ตอนที่เธอสบสายตาเธอจะรู้บ้างไหม
ใจมันเต้นตุ๊บตั๊บ จับความรู้สึกว่าถูกใจ
อะไรๆ ที่ใช่เธอดูแล้วเข้าที
ตอนที่นั่งทำงาน เธอก็นั่งแถวหน้า
ส่วนคนข้างหลังก็พะวงพะว้า มองหาแบบนี้
งานก็ไม่ได้ทำ มันน่าโดนตี
มัวแต่เอาหัวใจไปคอยเธออย่างนี้ทุกวัน
เอาเป็นว่าลองเดินเข้าไปทักเธอ
และแล้วความกล้าก็เปลี่ยนเป็นเบลอๆสั่นๆ
พูดโน่น พูดนี่ เรื่อยเปื่อยสารพัน
แล้วคำพูดลึกๆจากใจฉัน มันก็หายพลันไปหมดเลย... อิอิ
*******************
ให้สำหรับคนที่กำลังถูกความรักคุกคามอยู่
เอ้ยๆๆ ... ขอบอกไม่ใช่ผมนะ ^^ (รีบปฏิเสธเลยเนอะ)
http://spell.diaryclub.com/ **** ฝากไดการี่ออนไลน์สักหน่อย =^-^=