19 กรกฎาคม 2546 16:51 น.
เมจิคเชี่ยน
จำได้ดีกับทุกร้อย ถ้อยคำสัญญา
ภาพหยดน้ำตา อาบใบหน้าในวันนั้น
สองมือที่โอบกอดสายตาที่ทอดสื่อถึงกัน
ท่ามกลางแสงจันทร์กับคำว่า ฉันจะกลับมา
ขอโทษที่ให้รอนานกับการอยู่กับความเหงา
คืนวันแสนเศร้า เธอแบกรับเอาจนอ่อนล้า
จมอยู่กับการรอคอย เสียเป็นพันเป็นร้อยหยดน้ำตา
วันนี้ฉันกลับมาพร้อมกับคำว่าจะไม่จากไป
จากนี้ไปเธอจะไม่พบ ประสบความโดดเดี่ยว
ภาพการอยู่คนเดียวฝันร้าย ผุ้ชายคนนี้จะช่วยกลบไว้
คราบรอยน้ำตาที่แปดเปื้อน ฉันจะลบเลือนออกจากใจ
พร้อมจะระบายความสดใส รอยยิ้มให้เธอหัวเราะได้ทุกคืน
เพราะเธอเป็นคนสำคัญที่สุด
ความรักได้หยุดสิ้นสุด ไร้จุดหมายอื่น
ถึงโลกแตก ฟ้าแยกฉันยังคงจะยืน
อยู่ใต้ผืนความรักอันยิ่งใหญ่
............ที่เธอมอบให้ ตลอดไป........
15 กรกฎาคม 2546 14:23 น.
เมจิคเชี่ยน
หากว่าอยู่อย่างนี้มันไม่มีอะไรดี
บรรยากาศแย่ๆแบบนี้ ฉันไม่ฝืน
ขอเดินจากไปดีกว่า บนเส้นทางอื่น
เธอก็หาจุดยืน ที่สดใสชุ่มชื่นกว่านี้ละกัน
ความรักมันควรล้อมรอบ ด้วยความอบอุ่น
ไม่ใช่อยู่แบบขุ่นเศร้าใจ ไร้ความสุขสรร
ฉันเอง เธอเอง มีแต่จะปวดร้าวขึ้นทุกวัน
ดีกว่ากลั้นใจอยู่ด้วยกัน ฉะนั้นฉันขอเป็นคนเดินจากไป
อาจจะมีบ้างที่น้ำตาไหล เพราะคิดถึงวันเวลา
ความรักที่เคยร่วมเคียงกันมา กลับไม่ใช่
ความรู้สึกเจ็บปวดยังคงซ่อนลึกๆ อยู่ข้างใน
แต่ไม่นานคงจางหายไป....
ถ้าพบใคร ที่เข้ามาต่อเติมใจให้ดีกว่าเดิม..
***************************
ปวดฟันโครตๆ (-..-)