27 เมษายน 2547 12:53 น.
เมจิคเชี่ยน
เสียงดังแว่ววาบหวานกังวาลย์ก้อง
ท่วงทำนองบรรเลงเป็นเพลงใส
สุดที่รักสลักจิตแนบชิดใจ
ได้ยินไหมใคร่ตอบมอบให้เธอ
อยู่หนใดใกล้ไกลใช่ลืมกัน
วิมานฝันยังเก็บไว้ให้เสมอ
ภาพดวงมาลย์หวานแหววมิแคล้วเบลอ
รอวันเจอรอวันกอดออดอ้อนใจ
คุณค่ารักที่ฝากไว้ในอ้อมแขน
ยังแนบแน่นหอมกรุ่นละมุนไหว
มิเคยจางไสวสว่างพร่างหมดไป
แพร้วพราวใสเหมือนวันเก่าที่เรามอง
ดาวดวงใดดาษดื่นให้ชื่นจิต
โปรยเสน่ห์สะกิดใจให้อยากต้อง
ไหนจะเท่าดาวเก่าที่เราครอง
ดาวนวลน้องนวลนางที่นิ่มนวล
ยิ้มนะยิ้มยิ้มแย้มให้แก้มป่อง
ชวนน่ามองน่าลิ้มหากยิ้มล้วน
เศร้าไปใยใช่จากพรากลำดวน
ยิ้มหอมหวลดีกว่าน่ารักดี
สัญญาไว้ใช่สายันต์แล้วพลันลับ
รอยจุมพิศประทับแต้มที่แก้มนี้
คือนิรันดร์มิผันเปลี่ยนวันเดือนปี
แทนชีวีชีวาสัญญาใจ
เสียงดังแว่ววาบหวานกังวาลย์ก้อง
ท่วงทำนองบรรเลงเป็นเพลงใส
สุดที่รักสลักจิตแนบชิดใจ
ได้ยินไหมใคร่ตอบมอบให้เธอ ๚ะ๛
=^________^=
25 เมษายน 2547 23:22 น.
เมจิคเชี่ยน
ฉันจะไม่สัญญา...
แต่วันเวลา...จะทำให้เธอเห็นค่าความรักจากฉัน
ให้ความจริงใจค่อยๆโอบกอด
......เป็นสะพานทอดเชื่อมสู่หัวใจให้ผูกพัน
อยากเป็นคนที่เธอรักกัน และเชื่อมั่นพร้อมจะเคียงกาย
ให้ความรักค่อยๆก่อตัวขึ้น
ดั่งดาวที่เริ่มดาษดื่น ทำให้ค่ำคืนมีความหมาย
สัมผัสรักจากฉัน ไม่ใช่พันธนาการ
....ที่ผูกมัดเธอด้วยเหตุผลต่างๆมากมาย
แต่เป็นความรู้สึกที่จับต้องได้...
......และจะเป็นใครสักคนให้เธอได้พักพิง
อยากให้ความรักระหว่างเรา...มีคุณค่า
ไม่หวั่นว่าจะต้องใช้เวลาค้นหา... ในความหมายของทุกสิ่ง
ความรักของฉันจะคงมั่น หรือแค่ความผูกพันที่ไม่จริง
คำตอบจะเป็นรักแท้ที่ใหญ่ยิ่ง หรือเป็นรักที่แค่อ้างอิง
...........สัมผัสทุกสิ่ง ได้ด้วยหัวใจเธอเอง..........
=^________^=
8 เมษายน 2547 23:02 น.
เมจิคเชี่ยน
หากเธอต้องการความรัก...จากใครสักคน
เรื่องราวของเหตุผล เธอตั้งเงื่อนไขไว้แค่ไหน
ใช่...ต้องพร้อม ต้องเก่ง ต้องเอาอกเอาใจ
หรือว่าต้องมีอะไร ที่ทำให้หัวใจยิ้มได้เมื่ออยู่ใกล้กัน
หากเธอกำลังมองหา...ใครสักคน
เพื่อเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งปะปน ตามที่หัวใจฝัน
เธอแน่ใจหรือเปล่า ที่จะเอาเขาเข้ามาผูกพัน
ใช่ว่าทำประชดประชัน เพียงเพราะความเหงานั้นรังแก
หากเธอหาใครสักคน...คนนั้นไม่เจอ
จะปวดร้าวไหมเธอ ที่ปล่อยใจลอยเพ้อตามหารักแท้
หรือว่าไม่รู้สึกอะไรเลย เฉยๆไม่เคยทำให้อ่อนแอ
เพราะชีวิตมีอะไรที่ย่ำแย่ มากกว่าเรื่องของหัวใจ
และถ้าหากฉันขอเป็น...ใครสักคน
ที่รักเธอมากล้น และมีตัวตนเธอจะรักฉันไหม
ไม่ใช่แค่คนรู้จัก ที่เธอมองผ่านเหมือนทุกทีไป
แต่เป็นคนที่เธอรัก และอยากอยู่ชิดใกล้....
.........จะเป็นไปได้ไหม นี่คือคำถามจากหัวใจ
............ ข อ ง ... ใ ค ร สั ก ค น ....................
=^_______^=
5 เมษายน 2547 03:14 น.
เมจิคเชี่ยน
หมดไปแล้วกับความรู้สีกที่เรียกว่า รัก
ตั้งแต่วันที่หัวใจบอบช้ำหนัก ที่เธอฝากไว้
เอาน้ำตามาต่อรอง ก็คงไม่มีค่าอะไร
เพราะหัวใจมันมีรอยไหม้ ย้ำเตือนว่าใครเป็นคนทำ
หยุดเถอะกับท่าทีอ่อนแอ
อย่าคิดจะทำให้ฉันแพ้ เธอมีแต่จะย่ำแย่บอบช้ำ
ยังไงก็ไม่รัก เพราะหัวใจมันกระอักและจดจำ
ไม่เคยเหงา หัวใจไม่เคยร้องถาม อยากให้เธอกลับมา
กลับไปเถอะ คนเคยรัก
ที่ตรงนี้ไม่มีอะไรให้ที่พิงพัก ~ไม่มีค่า
รอบๆกายที่เธอยืนอยู่ อยากบอกให้รู้มีแต่รอยน้ำตา
กลับไปเถอะ กลับไปเสียดีกว่า ... ฉันมันคนเย็นชา
...พร้อมกับคำพูด ที่เธอเคยบอกกับฉันในครั้งนั้นว่า...
................ ฉั น เ สี ย ใ จ ................
30 มีนาคม 2547 16:21 น.
เมจิคเชี่ยน
ไม่กล้าหรอก~ที่จะรั้งเธอไว้
เพราะรู้ดี~เธอคงไม่เปลี่ยนใจกลับมาหา
แค่คนๆหนึ่งที่ห่างหัวใจ ~คนธรรมดา
ที่แอบซ่อนน้ำตา เก็บไว้อย่างเดียวดาย
ไม่กล้าเลย~ แม้แต่จะเอ่ยเพื่อให้เธออยู่
เข้าใจและรับรู้ ว่ามันไม่มีความหมาย
แค่คนหนึ่งใกล้ๆ~ ที่มาใส่ใจฟังเธอระบาย
คอยปลอบโยนให้เธอหาย ในยามที่เธอไม่มีใคร
แต่ก็เต็มใจทำทุกอย่าง
แม้แววตาฉันจะอ้างว้าง~ร่ำร้องเจ็บสักเพียงไหน
หากทำเพื่อคนที่รัก แม้จะร้าวใจยิ่งนักก็ไม่เป็นไร
กั้นความรู้สึกต่างไว้ๆ จนกว่าเธอจะเดินจากไป
........ฉันก็จะไม่ แสดงความอ่อนไหวออกมา
รอยยิ้ม~ นั้นคือสิ่งที่ควรทำเวลานั้น
แม้ว่ามันจะตรงข้ามกับหัวใจ ที่ถูกกรีดให้ตายอย่างช้าๆ
ปวดร้าวแค่ไหน~ก็ทำได้~แค่ให้หัวใจร้องไห้ออกมา
แต่เธอจะเห็นภาพของคนที่อยู่ตรงหน้า
พร้อมรอยยิ้มใสๆออกมา ~ กับคำเดิมๆที่บอกเธอเสมอว่า
................ ไม่เป็นไร...............
ให้ทุกคนที่เคยมีความรู้สึกแบบนี้ขอรับ =^-^=
หน้าส่วนตัว
1116
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
