4 ตุลาคม 2548 21:47 น.
เมจิคเชี่ยน
......................................
หากเธอคิดพักผ่อนนอนตรงนี้
ซบลงที่หัวไหล่ใกล้ใจฉัน
ตามสบายเถิดหนามิว่ากัน
หากทำให้เธอนั้นหลับฝันดี
ขออย่าห่วงเรื่องร้ายที่กรายกล้ำ
พักหัวใจชอกช้ำในยามนี้
จะดูแลหวงห่วงดวงชีวี
ทุกนาทีที่หลับประทับใจ
เมื่อเธอตื่นลืมตาค่อยมาทัก
คนรู้จักคนนี้ที่เคียงใกล้
อยากเห็นเธอยิ้มแย้มแก้มอำไพ
ดูสดใสเหมือนก่อนตอนเริ่มเจอ
ถ้าอยากคุยพูดจาก็มาเล่า
จะคอยเฝ้ารับฟังมิพลั้งเผลอ
ส่วนเรื่องราวน้ำตาแต้มหน้าเธอ
มิเสนอใคร่ถามหาความมัน
เพียงแค่อยากเห็นหน้าแววตาเก่า
ที่เปล่งเงาวับวาวคราวสุขสันต์
ภาพเคยคุ้นขี้เล่นเช่นวานวัน
ดั่งดาวนั้นที่สว่างดูพร่างพราว
เมื่อรู้สึกดีขึ้นสดชื่นจิต
ดวงชีวิตหล่อหลอมย้อมสีขาว
ต้องการกลับคิดหวังอีกครั้งคราว
จะไม่กล่าวรั้งขออยู่ต่อเลย...
หากวันใดน้ำตามาอีกครั้ง
ถูกเกลียดชังทำท่าเย็นชาเฉย
จงอย่าลืมตรงนี้ที่คุ้นเคย
พร้อมกอบเกยคืนสุขทุกเวลา
ไม่ต้องห่วงหรือเกรงใจอะไรกัน
พร้อมยินดีรับขวัญวันมาหา
เป็นเจ้าเก่าดูแลแผลน้ำตา
แม้ปวดพร่าแทบสิ้น...ฉันยินดี
.......................................................
7 กันยายน 2548 01:30 น.
เมจิคเชี่ยน
..............................................
ตรงสุสานหินอ่อน ณ ตอนนี้
เหมือนว่ามีมนตราพาใจฝัน
มาเยี่ยมเยียนคนรักรู้จักกัน
ความทรงจำอดีตนั้นพลันกลับมา
.
..
...
ภาพวันแรกที่พบประสบพักตร์
หัวใจเต้นตึกตักเป็นหนักหนา
รอยยิ้มแย้มแก้มนวลชวนชักตา
ลิ้วเหล่มาหยุดนิ่งมิกลิ้งไกว
แล้วค่อยค่อยถักทอสานต่อเชื่อม
เกิดเงาเลื่อมภาพรักสลักใส
จากเอียงอายข่วยเขินเหลือเกินใจ
จนเริ่มได้อิงแอบเดินแนบกาย
ทั้งหยอกล้อยื้อแย่งแกล้งกันเล่น
ยังชัดเจนย้ำเตือนมิเลือนหาย
ที่สองเราดูดาวพร่างพราวพราย
มีจันทร์ฉายขับกล่อมพร้อมดนตรี
อ้อมกอดกายอบอุ่นของคุณนั้น
สัมผัสมันติดใจไปทุกที่
ยิ่งแววตาออดอ้อนวอนโดนตี
มิเคยมีสักวันจะพลันเลือน
.
..
...
แล้วภาพเริ่มมัวพร่ามาแปรเปลี่ยน
จิตวาดเขียนเรื่องราวคราวเชือดเฉือน
วันแห่งความโศกเศร้าเข้ามาเยือน
วันที่เขื่อนน้ำตามาแสดง...
ในอ้อมกอดของฉันเริ่มสั่นไหว
เพราะดวงใจใกล้ลับก่อนดับแสง
ลมหายใจรวยรินหมดสิ้นแรง
คือเหตุแจ้งคุณต้องจากพรากนิรันดร์
มิสามารถฉุดรั้งยั้งชีวิต
พรหมลิขิตกำหนดบทสวรรค์
พิษโรคร้ายโจมตีชีวีพลัน
จนร่างนั้นย่ำแย่อ่อนแอมาก
ก่อนหัวใจหลับตาสู่ปรภพ
คุณสบถสั่งไว้ใช่เราจาก
อยู่เบื้องหลังเป็นพลังอีกฝั่งฟาก
มิเคยพรากสถิตย์อยู่คู่ฤทัย
ขอจงอยู่ต่อไปในวันนี้
ขอคนดีสัญญาอย่าอ่อนไหว
อยู่เพื่อฉัน..เพื่อคนอื่น..เพื่อชื่นใจ
จงอย่าได้ทำร้ายร่างกายตน
พอสิ้นคำดวงตาก็พร่าปิด
ดวงชีวิตดับสลายสู่สายฝน
น้ำตาเริ่มเอ่อไหลในบัดดล
กอดกายคุณดั่งคน...ใจแหลกราญ
.
..
...
ตรงสุสานหินอ่อน ณ ตอนนี้
คุณคนดีเห็นไหมในวันผ่าน
สัจจะที่มั่นหมายเมื่อปลายกาล
คำสาบานให้ไว้...ไม่เคยลืม
................
....ชีวิตฉันใช้ค่าเหมือนฟ้างาม
....สัญญาความคงมั่น...เพราะรักคุณ
........................................................................
เมจิคเชี่ยนได้มีโอกาสภาพยนตร์เรื่องหนึ่งเป็นหนังญี่ปุ่น
เป็นเรื่องราวความรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง ซึ่งทั้งคู่มาพบกันด้วย
ความบังเอิญ...
และความบังเอิญนี่เองทำให้เกิดเรื่องราวของความรัก
ที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งปนไปด้วยความซาบซึ้งใจ ความสนุกสนาน
...สุดท้ายจบงด้วยความเศร้า...
***พระเอกของเราเป็นชายหนุ่มผู้ซึ่งเกลียดชิงชังความรักเป็นที่สุด
ไม่เคยสนใจไยดีกับใคร เว้นแต่น้องสาวอายุ7 ขวบของเขา
เท่านั้น....
แต่อยู่มาวันหนึ่งเขาได้พบกับหญิงสาวที่ทำให้หัวใจของเขา
ยอมสยบลงได้...
***นางเอกของเราเป็นหญิงสาวห้าวที่ไม่ค่อยจะกลัวกับ
ใครสักเท่าไร ไม่ยอมแพ้ใครง่ายๆ จนวันนึง เธอได้ไปพบ
กับเหตุการณ์ที่เธอเห็นแล้วรับไม่ได้ จึงได้เข้าไปช่วยเหลือ...
เพี๊ยะ !
เธอได้ตบหน้าชายหนุ่มคนหนึ่ง... พร้อมกับสบถถ้อยคำต่อว่า
จนชายหนุ่มคนนั้นละอาใจตนเอง
และนั่นแหละขอรับ เป็นการพบกันครั้งแรกของเขาและเธอ
.....
ขี้เกียจเล่าแหละขอรับ อิอิ
5 สิงหาคม 2548 12:46 น.
เมจิคเชี่ยน
..............
คิดจะเขียนกลอนเล่นเป็นเรื่องเรื่อง
คิดแล้วเปลืองสมองอันผ่องใส
คิดถึงข้าวหมูกรอบที่ชอบใจ
คิดอะไรไม่รู้ดูพิกล
ยามดึกดื่นเดียวดายใต้แสงขาว
ยามไร้สาวเคียงข้างนางไม่สน
ยามแมงสาบตัวน้อยลอยน้ำวน
ยามฉงนควายน้อยคอยขุนทอง
สวัสดีที่รักท่านนักอ่าน
สนุกสนานกันต่อผมขอร้อง
สมาธิอย่าทำนำครรลอง
สงบหมองมิดีมีแต่ดัง
ชูมือซ้ายสลับขวามาโยกย้าย
ชูวิทย์ผายลมตดจนหมดขลัง
ชูสองนิ้วสู้ตาย...อุ้ยอายจัง
ชูฝรั่งลูกโตโอ้น่ากิน
บ้าไปแล้วแบ้วบ้องติ๊งต๊องแน่
บ้าแหงแหงดูนกบินผกผิน
บ้าพลังข้ายิ่งใหญ่ในแผ่นดิน
บ้ารักยิ่งพร้อมยอมตรอมหัวใจ ..(แหวะ)
อย่าพึ่งงงผู้อ่านรำคาญจิต
อย่าหงุดหงิดตีนกาบนหน้าใส
อย่าทะเล่อทะล่ามาแต่ไว
อย่าซอกไซ้ซอกคอต่ออารมณ์
เริ่มหมดมุขเขียนกลอนตอนเพ้อเจ้อ
เริ่มเบลอเบลอเห็นหมาเป็นขนม
เริ่มแล้วครับหนังโป๊...โอ้ผู้ชม
เริ่มแล้วล้มกูเบื่อ...เชื่อมึงจริง
ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านนี้
ขอชวนลี้หลีกภัยหาไหล่ผิง
ขออำลานอนหลับทับเกงลิง
ขอผู้หญิงคิดถึงผม...จนอ้วกเอย.
............................
********
แบบว่าเมจิคเชี่ยน ปวดหัวกับเรื่องไอ้นั่น ไอ้นี่ ไอ้โน่น ไอ้อะไรวะ 555 (งงเอง)
หลายอย่างมากเลย ............
ไปๆมาๆได้บทกลอนบทนี้ออกมา
....
ส่วนไอ้เรื่องที่ชวนปวดหัวนั่น ก็ได้คำตอบแหละขอรับ
คือ...
(ช่างแม่......ง เห้อ)
55555
Ps. ขออภัยนะขอรับที่บางข้อความไม่สุภาพ : )
1 สิงหาคม 2548 23:19 น.
เมจิคเชี่ยน
*****************************
จ้องมองหน้าคนหนึ่งซึ่งพิลึก
มันรู้สึกพิกลฉงนยิ่ง
แววตาดูเกรี้ยวกราดอาฆาตจริง
มองทุกสิ่งเลวร้ายหมายทำลาย
บ้างส่งเสียงเจี๊ยวจ้าวราวคนบ้า
เดินไปมากุมขมับกระสับกระส่าย
เพ้อรำพึงรำพันอย่างเดียวดาย
เดี๋ยวดีร้ายสับสนจนคาดเดา
เพียงสักพักแววตาก็มาเปลี่ยน
อารมณ์เวียนเขียนจิตเป็นพิษเศร้า
หยดน้ำตาไหลแต้มแก้มเบาเบา
ดูเงียบเหงาเหมือนคนร้อนรนใจ
ฉันยืนมองคนนั้นอย่างหวั่นจิต
แล้วเริ่มคิดนึกพลางอย่างสงสัย
เขาเป็นคนดีชั่วตัวอะไร
เขาเป็นใครใคร่ถามอยากรู้ความ
พลันเอ่ยปากดังลั่นนั่นใครหรือ
โปรดบอกชื่อฉันหน่อยเริ่มค่อยถาม
เขายืนมองข้องใจในกระจกงาม
ไม่มีความตอบกลับ...รับออกมา
..............
25 กรกฎาคม 2548 00:51 น.
เมจิคเชี่ยน
ใ จ ค น เ ร า ว ก ว น พิ ก ล นั ก
ย า ก รู้ จั ก ลึ ก ซึ้ ง ถึ ง ถ่ อ ง แ ท้
ดั่ ง เ ห รี ย ญ บ า ท โ ย น ล ง ค ง ป ร ว น แ ป ร
ใ ช่ อ อ ก แ น่ ด้ า น นั้ น ทุ ก วั น ไ ป. . .
รู ป ภ า ย น อ ก ที่ เ ห็ น มั น เ ร้ น ลับ
อ ย่ า พึ่ ง จั บ ใ จ ค ว า ม ต า ม คิ ด ไ ว้
เ ชื่ อ ค รึ่ ง ห นึ่ ง เ ก็ บ ค รึ่ ง อ ย่ า ซึ้ ง ใ จ
เ พ ร า ะ อ ะ ไ ร อ า จ เ ป ลี่ ย น ผิ ด เ พี้ ย น ก า ล
บ า ง อ า ร ม ณ์ เ ก ลื่ อ น ก ล บ ต ล บ ไ ว้
ห า รู้ ไ ด้ มี ฤ ท ธิ์ อ า บ พิ ษ ห ว า น
ฤ า จ ะ เ ป็ น อ ย่ า ง อื่ น แ ส น ชื่ น บ า น
มิ ส า ม า ร ถ ค า ด ก า ร ณ์ สิ่ ง ต า ม ม า
ต้ อ ง ตั้ ง โ จ ท ย์ คำ ถ า ม ต า ม ทุ ก ค รั้ ง
จ ง อ ย่ า ห วั ง คำ ต อ บ ที่ ช อ บ ห น า
ห า ก วิ ป ริ ต ผิ ด แ ป ล ก แ ห ว ก แ ว ว ต า
จ ะ รู้ ว่ า ใ จ ม นุ ษ ย์ สุ ด อั ศ จ ร ร ย์ . . .
...............................................
สิ่ ง ที่ เ ห็ น ป ร า ก ฏ จ ร ด ส า ย ตา
มั น ม า ก ก ว่ า ค ว า ม จ ริ ง ที่ สิ ง ใจ . . .
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
944
