8 สิงหาคม 2546 15:39 น.
เมจิคเชี่ยน
อาศัยอยู่ใต้แสงดาวเพียงน้อยนิด
เฝ้าตามหายอดชีวิตว่าอยู่แห่งไหน
ผ่านร้อนผ่านหนาวไม่เคยจะท้อใจ
แอบซ่อนอยู่หนใด ฉันก็จะตาม
เธออาจอยู่ใกล้ตาจนฉันไม่ได้คิด
เธออาจเฝ้าตามติดมองดูอยู่ในโลกที่สาม
เธออาจเฝ้าห่วงใยด้วยแววตาแห่งความงดงาม
เธออาจเฝ้าไตร่ถามตะวัน ว่าฉันเป็นไง
แล้วเธอไปแอบซ่อนเร้นอยู่ที่ไหนละ
หรือรอให้ฉันหมดแรงซะก่อนจะมาให้เห็นใช่ไหม
หรือว่าเธอไม่มีตัวตนเพียงหลอกฉันอยู่ร่ำไป
แล้วปล่อยฉันทิ้งไว้อยู่ภายใต้เงาของแสงดาว...
****************
กลับมาแล้วกลับมาที่เก่า
กลับมาแล้วกลับมาที่ที่เคยเหงา
กลับมาแล้วกลับมาที่ที่ของเรา
แล้วลงท้ายว่าเจ้าเก่า... เมจิคเชี่ยน^^
19 กรกฎาคม 2546 16:51 น.
เมจิคเชี่ยน
จำได้ดีกับทุกร้อย ถ้อยคำสัญญา
ภาพหยดน้ำตา อาบใบหน้าในวันนั้น
สองมือที่โอบกอดสายตาที่ทอดสื่อถึงกัน
ท่ามกลางแสงจันทร์กับคำว่า ฉันจะกลับมา
ขอโทษที่ให้รอนานกับการอยู่กับความเหงา
คืนวันแสนเศร้า เธอแบกรับเอาจนอ่อนล้า
จมอยู่กับการรอคอย เสียเป็นพันเป็นร้อยหยดน้ำตา
วันนี้ฉันกลับมาพร้อมกับคำว่าจะไม่จากไป
จากนี้ไปเธอจะไม่พบ ประสบความโดดเดี่ยว
ภาพการอยู่คนเดียวฝันร้าย ผุ้ชายคนนี้จะช่วยกลบไว้
คราบรอยน้ำตาที่แปดเปื้อน ฉันจะลบเลือนออกจากใจ
พร้อมจะระบายความสดใส รอยยิ้มให้เธอหัวเราะได้ทุกคืน
เพราะเธอเป็นคนสำคัญที่สุด
ความรักได้หยุดสิ้นสุด ไร้จุดหมายอื่น
ถึงโลกแตก ฟ้าแยกฉันยังคงจะยืน
อยู่ใต้ผืนความรักอันยิ่งใหญ่
............ที่เธอมอบให้ ตลอดไป........
15 กรกฎาคม 2546 14:23 น.
เมจิคเชี่ยน
หากว่าอยู่อย่างนี้มันไม่มีอะไรดี
บรรยากาศแย่ๆแบบนี้ ฉันไม่ฝืน
ขอเดินจากไปดีกว่า บนเส้นทางอื่น
เธอก็หาจุดยืน ที่สดใสชุ่มชื่นกว่านี้ละกัน
ความรักมันควรล้อมรอบ ด้วยความอบอุ่น
ไม่ใช่อยู่แบบขุ่นเศร้าใจ ไร้ความสุขสรร
ฉันเอง เธอเอง มีแต่จะปวดร้าวขึ้นทุกวัน
ดีกว่ากลั้นใจอยู่ด้วยกัน ฉะนั้นฉันขอเป็นคนเดินจากไป
อาจจะมีบ้างที่น้ำตาไหล เพราะคิดถึงวันเวลา
ความรักที่เคยร่วมเคียงกันมา กลับไม่ใช่
ความรู้สึกเจ็บปวดยังคงซ่อนลึกๆ อยู่ข้างใน
แต่ไม่นานคงจางหายไป....
ถ้าพบใคร ที่เข้ามาต่อเติมใจให้ดีกว่าเดิม..
***************************
ปวดฟันโครตๆ (-..-)
30 มิถุนายน 2546 17:00 น.
เมจิคเชี่ยน
เสียง...สายฝนโปรยกระทบข้างบ้าน
เสียง...สายลมพัดประสานใบไม้ไหว
เสียง...ฟ้าร้องครืนครืนกระทบใจ
เสียง...ความหวั่นไหวดังกึกก้องในตัวเรา
กลัว...คนไกลที่เฝ้าและคิดถึง
กลัว...ใครคนหนึ่งอาจเปลี่ยนใจเขา
กลัว...ความรักที่มากมายต้องบางเบา
กลัว...ความเงียบเหงาเคล้าความเศร้า
............จะเข้ามาแทรกใจ..............
............. อิอิ ไม่เคยกลัวหรอก พอดีเห็นเพื่อนตกใจได้ยินเสียงฟ้าร้อง ขำมันว่ะ แม่งวิ่งหนีเข้าไปหลบในหลืบ 555 .....
30 มิถุนายน 2546 16:48 น.
เมจิคเชี่ยน
รู้ตัวดีอยู่ตลอดเวลา
ในแววตาที่มองมา ไม่มีฉัน
ลึกซึ้งแค่ไหน ก็ไม่ใช่คนสำคัญ
ต้องเป็นเขาแค่นั้น ที่เธอต้องการ
ยอมรับปวดใจเมื่ออยู่ใกล้
มีฉันสักครั้งได้ไหม อย่ามองเลยผ่าน
พูดถึงแต่เขา.. รู้ไหม...ใจมันทรมาร
ไม่เคยมองเคยอ่าน ความรู้สึก
....ที่อยู่ในใจลึกๆของฉันบ้างหรือไร.....
และถ้าฉันขอสักครั้งหนึ่ง
หันมามองซึ้งซึ้งที่ฉันมั่งจะได้ไหม
หรือยามเธอหลับตาลงสักครั้งสักคราใด
คนแห่งความฝันขอให้
....เป็นฉันได้ไหม....สักคืนนึง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
596
