1 ธันวาคม 2546 02:41 น.
เมจิคเชี่ยน
ความรัก ความรู้สึก...ที่บรรยายได้ไม่รู้จบ
แม้ยืนอยู่ใกล้ แต่ก็ยังคิดถึงอยุ่
อยากคอยแลดู แม้จะรู้เธอดูแลตัวเองได้
อยากหายใจเผื่อ แม้มันจะดูเหลือเชื่อไป
แต่รู้ไหม ไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้สักที
ไม่ได้โกหก ไม่ได้พูดเอาใจ ไม่ได้ปากหวาน
ถ้าเธอแย้งว่าพบกันไม่นาน ทำไมรู้สึกขนาดนี้
ก็คงไม่มีอะไรจะแก้ตัว ... แต่ตั้งใจฟังนะคนดี
คนบางคน ก็เหมือนว่าชีวิตเคยมี ตั้งแต่ชาติที่ผ่านมา
เราอาจเดินด้วยกันไม่นาน แต่ผิดอะไรที่มั่นใจว่ารัก
ที่อยากจะกางร่มด้วยเมื่อฝนตกหนัก แปลกอะไรหนักหนา
ฉันไม่ใช่คนใจง่าย ฉันไม่ใช่คนที่รักใครเพราะสบตา
แต่ฉันรักเพราะว่า ชีวิตจะไม่มีค่าถ้าไม่ได้รักเธอ
*******
ว่าจะไม่โพสกลอนหวานๆแล้วนะ แต่ดันทะลึ่งไปเห็น
เพื่อนกะแฟนมันจู๋จี๋กัน ตูละอิจฉาเช๊บหาย อิอิ
29 พฤศจิกายน 2546 15:40 น.
เมจิคเชี่ยน
หยุดร้องไห้ได้ไหมฉันขอร้อง
น้ำตานองมองไม่สวยช่วยได้ไหม
ยิ้มให้ฉันเหมือนทุกทีที่จากใจ
คงไม่ยากมากไปก่อนใจลา
เธอเจ็บช้ำหวั่นไหวปวดใจมาก
คงลำบากจากไปในความห่วงหา
หน้ามองเศร้าเคล้าทุกข์ในแววตา
ฉันปวดพร่ามากกว่าอยากให้ไป
ไม่ต้องห่วงท่วงทำนองชีวิตฉัน
หัวใจนั้นเต้นอยู่ยังสู้ไหว
เพียงแค่เธอเป็นสุขไม่ทุกข์ใจ
ไม่ต้องการอะไรฉันทำได้เพื่อเธอ
สิ่งสุดท้ายใจฉันนั้นขอได้ไหม
ส่งยิ้มให้บอกรักไปใด้พลั้งเผลอ
แค่แวบเดียวดั่งดอกไม้ไฟที่ได้เจอ
ให้น้ำตาที่ล้นเอ่อ...ที่รักเธอมันหายไป
25 พฤศจิกายน 2546 03:33 น.
เมจิคเชี่ยน
เพ้อไหว...ในไอหนาว
ลมหนาวพัดโชยเข้ามาทางหน้าต่าง
ดวงดาวพราวกระจ่าง ส่องแสงรับกลิ่นไอหนาว
พระจันทร์ยิ้มแก้มแดง ในคืนฟากฟ้าที่สุกสกาว
อยากให้คืนนี้นานยาว เพราะเธออยู่ด้วยกัน
ลมหนาวพัดพาความอบอุ่นมาฝากไว้
คือความหวานละมุนละไม ปลุกฉันให้มีความฝัน
น้ำค้างที่หยดลงบนต้นหญ้า ก็หมายความว่าผูกพัน
คล้ายๆกับเธอนั้น ที่ทำให้ฉันได้ก้าวต่อไป
ลมหนาวพัดพาความร้อนรน
ชักจูงจิตใจให้คิดถึงคนบางคน ในคืนอ่อนไหว
รอยยิ้มเปื้อนหน้า แค่สมองได้แว๊บถึงหน้าใคร
ร้าวรานแค่ไหน ก็สุขใจ แค่ได้คิดถึงเธอ
ได้ไหม...ให้ลมหนาวพัดมาทุกวัน
ในทุกคืนนั้น มีความรักมาโอบห่มอยู่เสมอ
หลับตาลงครั้งใด~คนแห่งความฝันนั้นคือเธอ
อยากให้สายลมหนาวละเมอ
...........พัดความเพ้อไหว เข้ามาในใจฉันตลอดไป........
21 พฤศจิกายน 2546 00:39 น.
เมจิคเชี่ยน
.... เ ว ล า เ ธ อ โ ท ร ม า ห า ....
เธอจะชอบพูดว่า สวัสดีจ๊ะ สบายดีไหม
วันนี้.......ชีวิตมีเรื่องดีๆอะไร
เล่าให้ฟังได้ไหม อยากฟังนานนาน
ซึ่งมันทำให้ฉันรู้สึกดีมากๆ
แม้ว่าเธอจะไม่ได้บอกรัก แต่ความรู้สึกก็หวาน
ความอ่อนโยนของเธอ ผูกมัดใจกันมานาน
และความใส่ใจที่เธอมีให้นั้น ฉันก็ภูมิใจ
แต่ขอร้องอะไรสักอย่างได้หรือเปล่า
อย่าว่าฉันคิดมากเรื่องมากราวเลยนะ รู้ไหม
คือว่าสิ่งที่เธอพูด
........ฉันไม่อยากให้เธอเอามันไปพูดกับใคร
จะว่าฉันเห็นแก่ตัวก็ได้ ที่อยากเก็บเธอไว้ ไม่แบ่งปัน
ก็ฉันอยากให้คำว่า เรา ถูกรวมกันไว้แค่คนสองคน
และอยากให้เธอแสดงความใจดีอ่อนโยน เฉพาะกับฉัน
สำหรับคนอื่น ขอให้เธอเป็นคนที่ไร้ความสำคัญ
ไม่โกรธนะ~ เพราะเธอจะได้เป็นคนพิเศษสำหรับฉัน...คนเดียว
***************
คนเราก็ย่อมมีร้ายบ้างนิดๆเนอะ
ก็เรารักเค้านิ และก็อยากให้เรารักเค้าคนเดียว โฮะๆๆ
********** แด่ทุกๆท่านที่มีความรัก ***********
19 พฤศจิกายน 2546 02:43 น.
เมจิคเชี่ยน
เพียงแรกยิ้มที่เห็น ใจก็เต้นไม่เป็นท่า
ยิ่งเสน่ห์ในแววตา ดึงดูดข้าให้ชวนมอง
รูปร่างทั้งทรวดทรง นวลอนงค์ไม่เป็นสอง
หากข้าอยากจับจอง สงสัยต้องทำคะแนน
เดินรี่เข้าไปทัก โอ้ยอดรักสวยสุดแสน
เธอมองอย่างดูแคลน สะบัดแขนเดินหนีไป
โถน้องใยตัดสวาท ทำร้ายกาจกันลงได้
ข้านี้แสนปวดใจ วางแผนใหม่จีบยอดพธู
คราวนี้พบยอดรัก ใช้ความหนักแน่นเข้าสู้
หน้าด้านลองตื้อดู แสนหดหู่เธอรำคาญ
โดนดีเลยเข้าให้ เธอตามใครมาเล่นงาน
หมัดเท้าเข้าประสาน แสนสำราญเธอชอบใจ
อนิจจาโอ้ความรัก ข้าเจ็บหนักนอนเป็นไข้
เข็ดหลาบทั้งช้ำใน ดื่มน้ำใบบัวบกเอย.
***********
อิอิ ลองกาพย์ยานี 11 มั่ง
นึกครื้มอยากแต่ง ไม่มีไรหรอก
รำลึกถึงสมัยหนุ่มๆ 55555
@@@@@@@@@@
เขียนความห่วงหวงไว้ในดวงตา
เขียนความห่วงหาไว้ในดวงใจ
เขียนบทกวีที่ชื่นชอบเก็บไว้
บันทึกลงไปในเวปขาว... Thaipoem -^^-